Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Kabinet-Drees-Van Schaik
Nederlands kabinet (1948-1951) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Het kabinet Drees-Van Schaik (ook bekend als Drees I)[1] was het Nederlandse kabinet van 7 augustus 1948 tot 15 maart 1951. Het werd gevormd door de politieke partijen Katholieke Volkspartij (KVP), Partij van de Arbeid (PvdA), Christelijk-Historische Unie (CHU) en de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) na de Tweede Kamerverkiezingen van 1948. Het centrum kabinet Drees-Van Schaik was een meerderheidskabinet dat zowel in de Eerste Kamer en Tweede Kamer kon rekenen op een ruime meerderheid. Het kabinet Drees-Van Schaik was een kabinet van de rooms-rode coalitie.[2]
Remove ads
Verloop
Het kabinet besloeg ruim een tweederdemeerderheid (76 van de 100 zetels), zodat de grondwetswijziging die nodig was voor de onafhankelijkheid van Nederlands-Indië ook in tweede aanleg door het parlement gevoerd kon worden.
In 1948 voerde Nederland voor de tweede maal een politionele actie uit in Indonesië, wat tot internationale afkeuring leidde. In 1949 werd Nederland lid van de NAVO en lijfde enkele kleinere gebieden van Duitsland in. De grootste gebieden die bij Nederland werden gevoegd waren de gemeente Selfkant, met de hoofdplaats Tüddern, en Elten. Verder werden talrijke andere kleine grenswijzigingen doorgevoerd, met name in de buurt van Nijmegen en Dinxperlo. Nog diezelfde dag, vanaf 12.00 uur, werden deze gebieden door Nederlandse strijdkrachten bezet.
Eind 1949 werd de onafhankelijkheid van Indonesië door Nederland erkend. In 1951 leidde uiteindelijk een motie over Nieuw-Guinea tot de val van het kabinet. Er werden geen nieuwe verkiezingen gehouden, maar met dezelfde partijen werd een nieuwe regering gevormd.
Op 4 september 1948 deed Koningin Wilhelmina afstand van de troon ten gunste van prinses Juliana, die overigens al enige tijd als regentes had opgetreden.
Remove ads
Ambtsbekleders
Remove ads
Kabinetsformatie

- Tweede Kamerverkiezingen 1948: 7 juli 1948
- Beëdiging kabinet: 7 augustus 1948
- Duur formatie: 31 dagen
- Formateur
- Louis Beel (KVP), (13 juli 1948 – 22 juli 1948) 10 dagen
- Formateur
- Louis Beel (KVP), (22 juli 1948 – 29 juli 1948) 9 dagen
- Formateur
- Josef van Schaik (KVP), (30 juli 1948 – 6 augustus 1948) 8 dagen
Reden ontslagaanvraag

De fractie van de VVD in de Tweede Kamer stemde op 24 januari 1951 tijdens het debat over de Nieuw-Guineaconferentie voor de motie van afkeuring, die was ingediend door fractievoorzitter Oud. Hoewel de motie verworpen werd, bood de minister van Buitenlandse Zaken, Stikker (VVD), op 25 januari 1951 zijn ontslag aan en stelden de andere ministers hun portefeuilles ter beschikking.
Remove ads
Zie ook
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads