Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Raye
Britse zangeres Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
Rachel Agatha Keen (geboren op 24 oktober 1997 in Tooting, Londen), beter bekend onder haar artiestennaam Raye, is een Britse zangeres, songwriter en muziekproducent. Ze brak door in 2016 met vocale bijdrages op de hitsingles By Your Side van Jonas Blue en You Don’t Know Me van Jax Jones, die de derde plaats behaalde in de Britse hitlijst. Ze tekende een contract bij Polydor Records, maar sprak zich jaren later op sociale media uit over het feit dat het label haar debuutalbum jarenlang had tegengehouden. Kort daarna kondigde ze haar vertrek aan bij Polydor, waarmee ze een einde maakte aan de samenwerking.
Raye bracht in 2023 haar debuutalbum My 21st Century Blues onafhankelijk uit, dat lovende recensies kreeg van critici. De derde single van het album, Escapism, ging viraal op sociale media en werd haar eerste nummer één-hit in het Verenigd Koninkrijk, evenals haar eerste notering in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Tijdens de Brit Awards 2024 schreef Raye geschiedenis door zes prijzen te winnen, waaronder die voor Britse Artiest van het Jaar — het hoogste aantal dat ooit in één ceremonie werd toegekend. Datzelfde jaar werd ze opgenomen in de lijst BBC 100 Women 2024 en ontving ze drie nominaties bij de 67e jaarlijkse Grammy Awards, waaronder voor Best New Artist. In 2023 werd ze ook genoemd op de prestigieuze lijst Forbes 30 Under 30 (Europa-categorie).
Raye’s muziek, die elementen van jazz, R&B, pop en soul vermengt, behandelt vaak persoonlijke en maatschappelijke thema’s en is sterk beïnvloed door haar eigen ervaringen en worstelingen. Naast haar solowerk schreef ze ook mee aan nummers voor artiesten als Beyoncé, Charli XCX, John Legend, Little Mix en Halle.
Remove ads
Biografie
Samenvatten
Perspectief
Jeugd
Raye werd geboren als Rachel Agatha Keen op 24 oktober 1997 in Tooting, Londen, als dochter van een Ghanese-Zwitserse moeder, werkzaam in de geestelijke gezondheidszorg, en een Engelse vader uit Yorkshire. Ze heeft drie jongere zussen: de singer-songwriter Abby-Lynn, de singer-songwriter Lauren en Katelyn. Als kind ging Raye vaak naar de kerk, waar haar moeder in het koor zong en haar vader muzikaal directeur was. Raye en haar gezin verhuisden later naar Croydon in Zuid-Londen, waar ze opgroeide en studeerde aan Woodcote High School.
Omringd door muziek toonde Raye op achtjarige leeftijd al interesse om zangeres te worden. Ze schreef haar eerste lied voor een concert in groep 8 (Year 6) en trad ermee op in de Southwark Cathedral, nadat haar vader haar had geleerd piano te spelen. Op 14-jarige leeftijd werd Raye geselecteerd voor de BRIT School, waar ze twee jaar studeerde voordat ze stopte omdat ze zich "begrensd" voelde. Het grootste deel van haar tienerjaren bracht ze door in studiosessies in het weekend, waar ze leerde liedjes professioneel te schrijven.
Privé
Raye woont in Zuid-Londen en is supporter van Manchester United.[2] Ze heeft openlijk gesproken over haar mentale gezondheid en de druk die ze ervoer binnen de muziekindustrie, onder meer in verband met perfectionisme, angst en onzekerheid. In interviews heeft ze verklaard dat schrijven en optreden voor haar een vorm van therapie zijn geworden.[3]
Daarnaast heeft Raye zich uitgesproken over ongelijkheid en machtsmisbruik in de muziekindustrie. Na haar vertrek bij haar voormalige platenlabel benadrukte ze het belang van creatieve vrijheid en eerlijke behandeling van songwriters, vooral van jonge vrouwen in de industrie.[4] Ze gebruikt haar platform regelmatig om bewustzijn te creëren rond deze onderwerpen en om anderen aan te moedigen open te praten over geestelijke gezondheid en artistieke onafhankelijkheid.[2]
Remove ads
Carrière
Samenvatten
Perspectief
2014–2018: Beginjaren en doorbraak
In november 2014, op 17-jarige leeftijd, uploadde Raye zelfstandig haar debuut-extended play (EP) Welcome to the Winter op SoundCloud. Ze schreef, nam op en coproduceerde de zeven nummers die op de tracklist stonden. Olly Alexander, destijds de leadzanger van de Engelse band Years & Years, ontdekte de single "Hotbox" van de EP via Hype Machine en stuurde deze door naar het platenlabel waarbij hij onder contract stond, Polydor Records. Kort daarna tekende Raye een contract bij dat label.
In 2015 bracht ze de single "Alien" uit, met Avelino, en coverde ze het Years & Years-nummer "Shine". Later dat jaar opende ze ook voor de band tijdens hun show in de Shepherd’s Bush Empire.
Raye’s volgende EP, Second, verscheen in augustus 2016 via Polydor. Ze schreef de single "I, U, Us" mee met de zangeressen Noonie Bao en Charli XCX; de laatste regisseerde tevens de videoclip van het nummer. In datzelfde jaar was Raye te horen op Jonas Blue’s "By Your Side" en Jax Jones’ "You Don’t Know Me", die respectievelijk nummer 15 en nummer 3 bereikten in de UK Singles Chart. "By Your Side" werd haar eerste nummer dat in de hitlijst terechtkwam. Enkele maanden later trad ze op als voorprogramma tijdens de concerttour van zangeres Jess Glynne.
In februari 2017 gaf Raye een optreden in de Londense club XOYO, dat lovende recensies ontving van verschillende publicaties; The Line of Best Fit omschreef haar als "a pop powerhouse worth keeping an eye on". Ze werkte mee aan Charli XCX’ After the Afterparty en verscheen op de "VIP"-remix van het nummer, samen met zangeres Rita Ora en rapper Stefflon Don. Raye speelde in de videoclip van het nummer Big for Your Boots van Stormzy in diezelfde maand, en was te horen op het nummer "Dreamer" van Charli XCX’ gezamenlijke project Number 1 Angel (2017).
De singles "The Line" en "Decline" werden eveneens in 2017 uitgebracht; de laatste bevatte een samenwerking met zanger Mr Eazi. Haar derde EP, Side Tape, verscheen in 2018, na de release van de single "Cigarette", in samenwerking met Mabel en Don. Tegelijkertijd kreeg Raye ook schrijverscredits op nummers van de meidengroep Little Mix en zanger John Legend.
In juni trad Raye op tijdens het Summertime Ball in Londen, georganiseerd door de radiozender Capital. Later in 2018 bracht ze een losstaande single uit die ze opdroeg aan haar vrienden en ondersteunde ze Ora en singer-songwriter Halsey tijdens hun respectieve tournees. Aan het einde van datzelfde jaar begon Raye aan haar eerste headlinetour.
2019–2021: Euphoric Sad Songs en breuk met Polydor Records
In 2019 bracht Raye de single Love Me Again uit, gevolgd door de EP Euphoric Sad Songs (2020), een conceptplaat over de verschillende stadia van liefdesverdriet.[5]
Hoewel ze succes had als zangeres en songwriter, uitte Raye in 2021 publiekelijk haar onvrede over haar situatie bij Polydor Records, waar ze sinds haar tienerjaren onder contract stond. Ze verklaarde dat haar debuutalbum al jaren klaar was, maar dat het label de release bleef tegenhouden. Op 19 juli 2021 bevestigde ze dat zij en Polydor “in goed overleg uit elkaar zijn gegaan”.[6]
In interviews beschreef ze de periode als “een gevecht voor creatieve vrijheid” en zei ze dat ze op het punt had gestaan om de muziek volledig op te geven.[7] Haar openheid zorgde voor een brede discussie over genderongelijkheid en de behandeling van songwriters binnen de muziekindustrie.
2022–2024: Onafhankelijk succes met My 21st Century Blues
Na haar vertrek bij Polydor bracht Raye haar debuutalbum My 21st Century Blues op 3 februari 2023 onafhankelijk uit via Human Re Sources. Het album werd geprezen door critici om de emotionele eerlijkheid en de samensmelting van R&B, jazz en soul.[8]
De single Escapism, met rapper 070 Shake, werd een virale hit op TikTok en bereikte de eerste plaats in de UK Singles Chart en de top 20 van de Billboard Hot 100 in de Verenigde Staten.[9]
Tijdens de Brit Awards 2024 won Raye zes prijzen, waaronder die voor Britse Artiest van het Jaar, Album van het Jaar en Song van het Jaar — het hoogste aantal dat ooit door één artiest in één ceremonie is gewonnen.[10]
Datzelfde jaar werd ze opgenomen in de lijst BBC 100 Women 2024 en ontving ze drie nominaties bij de 67e Grammy Awards, waaronder voor Best New Artist.[11]
2024–heden: Tweede album
In 2024 begon Raye aan haar tweede studioalbum. Ze onthulde later via Instagram dat het album tijdelijk vertraging opliep nadat haar auto op haar verjaardag, 24 oktober 2024, was gestolen met daarin haar persoonlijke notitieboeken en conceptteksten voor het nieuwe project.[12] In een radio-interview, onthulde ze op 26 oktober 2025 dat de politie haar enkele maanden eerder had gebeld met het nieuws dat de auto was teruggevonden. “Not only did I get it back,” zei ze, “not one thing had been taken out of the car — all my songwriting books were still there, untouched.”[13][14]
Tijdens haar optreden op het Glastonbury Festival op 28 juni 2025 presenteerde ze voor het eerst nieuw materiaal, waaronder het nummer Where Is My Husband!, dat later als single werd uitgebracht.[15] Het nummer geldt als de eerste single van haar aankomende tweede album, dat naar verwachting in begin 2026 zal verschijnen. Daarnaast kondigde Raye de wereldtournee This Tour May Contain New Music aan, die in 2026 zal plaatsvinden in Europa en Noord-Amerika. De tour bevat nieuw, nog niet uitgebracht materiaal, hoewel het tweede album nog niet volledig is afgerond.[16] In Nederland staan twee optredens gepland in de Ziggo Dome op 27 en 28 Januari. Haar zussen Abby-Lynn Keen (artiestennaam Absolutely) en Lauren Keen (artiestennaam Amma) verzorgen het voorprogramma.
Remove ads
Invloeden en stijl
Samenvatten
Perspectief
Muziekcritici en recensenten omschrijven Raye als een singer-songwriter en daarnaast ook als een muziekproducent.[17] Ze staat bekend om haar veelzijdige geluid dat verschillende genres bestrijkt; critici beschrijven haar werk voornamelijk als R&B, pop, jazz, soul en dance.
Raye heeft verklaard dat jazz een van haar favoriete muziekstijlen is, die ze voor het eerst ontdekte via artiesten als Ella Fitzgerald en Louis Armstrong.[18] Ze groeide op met muziek van onder anderen Jill Scott, James Brown, Nina Simone en Alicia Keys. Daarnaast liet ze zich inspireren door de muziek van Stevie Wonder en Wet Wet Wet, van wie haar vader een groot fan was, en sprak ze haar bewondering uit voor Lady Gaga en Christina Aguilera.
Raye verkende R&B en elektronische muziek op haar ep Welcome to the Winter. Het nummer "Hotbox" daaruit werd beïnvloed door progressieve R&B-artiesten zoals Jhené Aiko en Frank Ocean. Volgens Raye oefende Polydor druk op haar uit om "hitgevoelige dansnummers" uit te brengen. Ze worstelde daardoor met haar muzikale identiteit en verklaarde later dat ze destijds "niet wist wie [ze] was" als artiest, en dat haar muziek niet consequent klonk.[17]
Op haar debuutalbum My 21st Century Blues experimenteerde Raye met elementen uit soul, blues, rap, Rhythm-and-blues, hiphop, pop, gospel en doo-wop.
In een van de drie delen van het nummer "Genesis" combineerde ze al deze stijlen en voegde ze daar een big-band-instrumentatie aan toe.
Raye behandelt in haar teksten vaak persoonlijke en actuele thema’s. Haar eerste single "Hotbox" beschrijft haar eerste ervaring met marihuana, en ze schreef in latere jaren over soortgelijke onderwerpen, onder meer op haar debuutalbum. My 21st Century Blues bevat terugkerende thema’s als verslaving, onzekerheid en seksueel misbruik. In het nummer "Ice Cream Man" zingt Raye over haar ervaring met misbruik door een muziekproducent in haar tienerjaren, terwijl ze in "Body Dysmorphia" haar strijd met eetstoornissen beschrijft. In "Genesis" — geïnspireerd op het citaat van Nina Simone “It is an artist's duty to reflect the times” — gaat ze in op sociale media en maatschappelijke kwesties.[19]
Remove ads
Discografie
Samenvatten
Perspectief
Albums
Singles
NPO Radio 2 Top 2000
Van Raye staat alleen Where Is My Husband! in 2025 in de NPO Radio 2 Top 2000, op plek 779.
Remove ads
Externe link
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads