Beiarelva

Beiarelva (eller Storåga) er eit rundt 56 kilometer langt vassdrag i Beiarn kommune i Nordland. Elva følgjer hovuddalføret i Beiarn og renn ut i Beiarfjorden ved Tverrvik. Ho har utspring øvst i Beiardalen, i Saltfjellet-Svartisen nasjonalpark.

Beiarelva
elv
Beiardalen med elvas utløp i Beiarfjorden sett frå aust Foto: Erlend Bjørtvedt
Land	Noreg
Fylke	Nordland
Kommune	Beiarn
Nedslagsfelt	863,7 km²
Sideelvar	Gjeddåga, Tverråga, Tollåga, Arstadåga
Lengd	56 km
Middelvassføring	45 m³/s
Kjelde	Øvst i Beiardalen ved Svartisen
•  høgd	1 637 moh.
Munning	Beiarfjorden ved Tverrvik
Beiarelva 67.034543°N 14.585323°E / 67.034543; 14.585323
Wikimedia Commons: Beiarelva

Beiarelva er ei populær elv for fiske av laks og sjøaure. I tillegg har elva ein stamme av sjørøye, men denne blei totalfreda i 2008. Elva har ein lakseførande strekning på 27,5 kilometer, frå utløpet til Høgforsen ved Tollå. I tillegg er også 3 kilometer av sideelva Tollåga, og 0,6 kilometer av sideelva Gjeddåga, lakseførande.

I 1981 blei lakseparasitten Gyrodactylus salaris påvist i elva. Dette førte til at laksebestanden blei sterkt redusert i løpet av tiåret. I 1989 blei alt laksefiske i Beiarelva forbydd. Elva blei rotenonbehandla i 1994. Etter 7 år, i 2001, blei elva friskmeldt for gyro, og ho blei igjen opna for laksefiske.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Beiarelva» frå Wikipedia på bokmål, den 10. november 2014.

Bakgrunnsstoff

• Heimesida til Sammarbeidsorninga for Beiarelva.
• NVE-dok nr. 12 2002, Høringsdokument: Utvida skildring av Beiarelva^{[daud lenkje]}