Bellatrix

Bellatrix, eller i Bayer-nemning Gamma Orionis (γ Ori, γ Orionis), er den tredje mest lyssterke stjerna i stjernebiletet Orion, 5° til høgre for den raude kjempestjerna α Ori (Betelgeuse). Ho er like mellom første og andre storleiksorden, og er den 27. mest lyssterke stjerna på nattehimmelen.

Bellatrix (γ Orionis)

Location of γ Orionis (circled)
Observasjonsdata Epoke J2000      Ekvinoks J2000
Stjernebilete	Orion
Rektascensjon	05h 25m 07.86325s[1]
Deklinasjon	+06° 20′ 58.9318″[1]
Tilsynelatande storleiksklasse (V)	1.64[2]
Karakteristikk
Spektralklasse	B2 III[3]
U−B fargeindeks	–0.86[2]
B−V fargeindeks	–0.21[2]
Variabel type	Eruptive[treng kjelde]
Astrometri
Eigarørsle (μ)	RA: –8.11[1] mas/år Dek.: - mas/år
Parallakse (π)	12.92 ± 0.52[1] mas
Avstand	250 ± 10 ly (77 ± 3 pc)
Detaljar
Masse	8.4+0.3−0.1[4] M☉
Radius	6[5] R☉
Luminositet	~6,400[6] L☉
Overflategravitasjon (log g)	3.60[7] cgs
Temperatur	22,000[7] K
Rotasjonssnøggleik (v sin i)	46 ± 8[7] km/s
Andre namn
Bellatrix, γ Orionis, Amazon Star, warrioress, 24 Ori, Al Najid, HR 1790, BD +06°919, HD 35468, SAO 112740, FK5 201, HIP 25336.[8]

Eigenskapar

Frå venstre til høgre, stjernene Bellatrix, sola og Algol B.

Bellatrix er ei massiv stjerne med ein masse på kring 8,4 gonger solmassen. Den estimerte alderen er kring 20 millionar år;^[4] gammal nok for ei stjerne av denne massen til å konsumere hydrogen i kjernen og starte å utvikle seg bort frå hovudserien til ei kjempestjerne.^[6] Effektiv temperatur i den ytre atmosfæren av stjerna er 22 000 K,^[7] som er langt varmare enn 5 778 K på sola. Dene høge temperaturen gjev stjerna ein blåkvit farge som er vanleg for klasse B-stjerner.^[9] Den målte vinkeldiameteren til stjerna, etter korreksjon for kantformørking, er 0.72 ± 0.04 mas.^[10] Med ein estimert distanse til sola på 250 lysår,^[1] gjev dette ein fysisk storleik som er kring seks gonger så stor som solradien.^[5][6]

Namn

Namnet Bellatrix er latinsk for «kvinnekrigar», og var først omtalt i verka til Abu Ma'shar al-Balkhi og Johannes frå Sevilla. Namnet refererte opphavleg til Capella, men vart overført til Gamma Orionis av astronomane i Wien på 1400-talet.^[11] Ho vart òg kalla Amasonestjerna, som Richard Hinckley Allen føreslo var ei laus omsetjing frå det arabiske namnet Al Najīd, erobraren.^[12]