Carl Arbo

Carl Oscar Eugen Arbo (17. august 1837–20. mai 1906) var ein norsk lækjar og fysisk antropolog frå Drammen, kjend for sine undersøkingar av norske rekruttar og teoriar om folkeopphav.

Carl Arbo
Statsborgarskap	Noreg
Fødd	17. august 1837 Skoger
Død	20. mai 1906 (68 år) Gulskogen
Yrke	antropolog, lege
Medlem av	Det Norske Videnskaps-Akademi
Far	Christian Fredrik Arbo

Arbo, som var bror til målaren Peter Nicolai Arbo, tok medisinsk embetseksamen i Christiania i 1865. Etter studiar i utlandet og arbeid ved sinnsjukeasylet i den norske hovudstaden fekk han i 1868 stilling som kompanikirurg i Kristiansand. Fram til 1902 arbeidde han som militærlækjar.

Gjennom mest heile si tid som militært tilsett, utførte han systematiske fysiske studiar av rekruttane. Frå 1875 gav han ut ei rekke vitskapelege arbeid basert på undersøkingane sine. På grunnlag av skallemålingar framsette han ei hypotese «om at befolkningen i Norge etter istiden hadde vandret inn som tre atskilte grupper».^[1]

Frå 1893 budde Arbo i Kristiania, der han døydde i 1906.