George Bernard Shaw

George Bernard Shaw (26. juli 1856–2. november 1950) var ein anglo-irsk dramatikar. Han blei tildelt nobelprisen i litteratur i 1925. Han skreiv mellom anna skodespelet Pygmalion, som seinare blei skapt om til musikalen og filmen My Fair Lady.

George Bernard Shaw
Statsborgarskap	Det sameinte kongeriket Storbritannia og Irland, Storbritannia, Irland
Fødd	26. juli 1856 Dublin
Død	2. november 1950 (94 år) Ayot St Lawrence
Yrke	musikkritikar, politikar, skodespelforfattar, lingvist, manusforfattar, journalist, biograf, fotograf, skribent, essayist, prosaforfatter, Sosialist, litteraturkritikar, teaterkritiker, pasifist, Nobel Prize winner
Politisk parti	Det britiske arbeidarpartiet
Sjanger	satire
Medlem av	Royal Society of Literature
Religion	kristendom
Far	George Carr Shaw
Mor	Lucinda Elizabeth Shaw
Ektefelle	Charlotte Payne-Townshend
Prisar	Nobelprisen i litteratur, Oscar for beste filmatisering, Fellow of the Royal Society of Literature
George Bernard Shaw på Commons

Nobelprisen i litteratur
1925

Liv

Shaw's Corner. Foto: Rolf Theil, 19.06.2009.

Shaw var fødd i ein fattig protestantisk familie i Dublin. På 1870-talet flytta han til London for å prøva lukka som forfattar. Han skreiv fem romanar som blei refuserte før han fekk arbeid som musikk-kritikar i avisa The Star. På same tida tok han til å delta politisk, gjennom medlemskap i det sosialistiske Fabian Society og «Bloody Sunday»-demonstrasjonen i 1887. Frå 1895 til 1898 var Shaw teaterkritikar i Saturday Review. Han blei gift med Charlotte Payne-Townshend i 1898. Shaw budde i huset «Shaw's Corner» i landsbyen Ayot St Lawrence i Hertfordshire fra 1906 til han døydde i 1950.

Verk og påverknad

Peishylla til George Bernard Shaw i stua i Shaw's Corner, med bilete av mellom anna Mahatma Gandhi, Vladimir Lenin, Josef Stalin og Henrik Ibsen. Foto: Rolf Theil, 19.06.2009.

Den første teatersuksessen hans, Candida, hadde premiere i 1898, og blei følgd opp av fleire komediar: The Devil's Disciple (1897), Arms and the Man (1898), Mrs Warren's Profession (1898), Captain Brassbound's Conversion (1900), Caesar and Cleopatra (1901, Man and Superman (1902), Major Barbara (1905), Androcles and the Lion (1912) og Pygmalion (1913).

Etter første verdskrigen skreiv han meir seriøse stykke, som Heartbreak House (1919) og Saint Joan (1923).

Som musikkritikar var Shaw ein ivrig forkjempar for musikken til Wagner. Innan teater var han særs oppteken av Henrik Ibsen, som han tok som eit førebilete og studerte i boka The Quintessence of Ibsenism (1891).

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «George Bernard Shaw» frå Wikipedia på bokmål, den 4. januar 2009.