Kapetingarane

Kapetingarane (fransk Les Capétiens eller la Maison capétienne, ‘Huset Capet’) var ei fransk kongeslekt som følgde den karolingiske kongeslekta. Dei styrka makta til kongeriket ved å lage eit nytt styringssystem og ved at dei gav mindre makt til vasallane. Kapteingarane styrte kongedømet Frankrike frå 987 til 1328,^[1] og produserte direkte arvingar til trona i over 300 år.

Det gamle franske kongevåpenet.

Slekta stamma frå robertianarane, med føregangarar som Robert den sterke og Robert I av Frankrike. Huset Capet fekk namn frå tilnamnet til Hugo Capet, som var den første kongen frå denne slekta. «Capet» kom av at Hugo, som abbed for Saint-Martin de Tours og Saint-Germain des Prés, bar ein kort frakk kalla cappa.

Hovudlinja til sketa døydde ut i 1328 med kong Karl VIII av Frankrike. Etter dette stamma dei franske kongane frå dei kapetingiske sidegreinene Valois og Bourbon fram til 1848, med avbrot i samband med den franske revolusjonen.^[2] I dag stammar kongehusa i Spania og Luxemburg frå kapetingarane.