James Bradley

James Bradley (mars 1693–13. juli 1762) var ein engelsk astronom og tente som Astronomer Royal frå 1742, etter Edmund Halley. Han er mest kjend for to grunnleggande oppdagingar i astronomien, lysaberrasjon (1725–1728) og nutasjonen til jordaksen axis (1728–1748). Desse oppdagingane vart kalla «dei mest glimrande og brukbare dette hundreåret» av Jean Baptiste Joseph Delambre, ein astronomihistorikar, matematisk astronom og direktør ved Paris-observatoriet.^[1]

James Bradley
Fødd	Mars 1693 Sherborne i Cheltenham i Gloucestershire i England
Død	13. juli 1762 (69 år) Skiveralls House, Chalford, Gloucestershire, England
Nasjonalitet	Storbritannia
Område	Astronomi
Yrke	astronom, universitetslærar
Institusjonar	University of Oxford Den engelske kyrkja
Alma mater	Balliol College i Oxford
Doktorgradsrettleiar	James Pound
Kjend for	lysaberrasjon Astronomer Royal
Utmerkingar	Copleymedaljen, 1748
Medlem	Royal Society Kungliga Vetenskapsakademien Det russiske vitskapsakademiet Det prøyssiske vitskapsakademiet

Bradley studerte først teologi og vart professor i astronomi i Oxford i 1721. Astronomer Royal var han frå 1742 til 1761.