Periferieininga Lárisa
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Periferieininga Lárisa (gresk Περιφερειακή ενότητα Λαρίσας, Periferiakí enótita Larísas) er ei periferieining i Hellas i periferien Thessalía.[2] Hovudstaden i periferieininga er byen Lárisa. Periferieininga vart oppretta som eit prefektur i 1881 etter krigen då Thessalía vart ein del av Hellas. Fram til 1947 inkluderte prefekturet Magnisía.
Remove ads
Administrativ inndeling
Tidlegare var Lárisa eit prefektur. Frå 2011 er periferieininga delt inn i sju kommunar.[2]
Remove ads
Geografi
Lárisa er den nest største periferieininga i Hellas, og berre Etoloakarnanía er større. I Lárisa ligg mellom anna Témbidalen og den nordaustlege delen av elva Piniós. Det høgaste fjellet i Hellas, Ólymbos, ligg delvis i periferieininga og har ei høgd på 2 917 moh. Klimaet er meir kontinentalt enn nokon annan stad i Hellas, men lågareliggande område har middelhavsklima med tørre og varme somrar og milde til kjølige vintrar. Temperaturrekorden i periferieininga er 45,2 °C på det varmaste og -21,6 °C på det kaldaste. Lárisa er ofte det varmaste området i Hellas om sommaren, og det kaldaste om vinteren.
Det grensar til Kozáni i nordvest, Piería i nordaust (begge i Makedonia), Egearhavet i aust, Magnisía i søraust, Fthiótida i sør, Kardítsa i sørvest og Tríkala i vest. Sørlege, nordlege og nordvestlege område er skogkledd, medan Den thessaliske sletta dekkjer sentrale område.
Remove ads
Historie
Området rundt Lárisa var heimstad til pelasgianarane fram til det vart ein del av gresk kultur. Området vart invadert og styrt av Kongedømet Makedonia eit par hundreår seinare. Etter kvart tok Romarriket over etter den tredje makedonske krigen og mykje seinare vart det ein del av Austromarriket. På 1400-talet erobra Det osmanske riket området. Under den greske sjølvstendekrigen i 1821 prøvde grekarane å frigje området, men dei vart verande under osmanarane. Først i 1881 vart Lárisa og resten av Thessalía ein del av Hellas. Dei nordlege områda, inkludert Týrnavos, Elassóna, Sarandáporo, Témbidalen og Ólymbos vart ikkje invadert før balkankrigane i 1913. Eit av dei mest kjende slaga i krigane var slaget ved Sarandáporo der grekarane slo tyrkarane og enda femhundre år med tyrkisk undertrykking. Heile periferieininga vart då omsider gresk.
Under den gresk-tyrkiske krigen i 1920-1922 kom flyktningar til periferieininga og danna fleire landsbyar her. Nokre av desse voks opp til å verte byar.
Klima
Periferieininga har hovudsakleg middelhavsklima med varme somrar og milde vintrar. Temperert klima finn ein i høgareliggande område, og i fjella er det vanleg med snø om vinteren.
Byar og tettstader
Dei største byane og tettstadene i periferieininga er:
Remove ads
Referansar
Kjelde
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads