Mahmud av Ghazni

Mahmud av Ghazni (979–30. april 1030) var den viktigaste herskaren i det persiske Ghaznavide-dynastiet. Han var frå Ghazni-provinsen i Afghanistan, og var den første i dynastiet med tittelen «sultan». Han erobra austlege iranske område og nordvestlege delar av det indiske subkontinentet i tida frå 997 og til han døydde i 1030. Mahmud gjorde den tidlegare provinsbyen Ghazni eller Ghazna om til ein rik hovudstad for eit utstrekt rike som dekte det meste av dagensAfghanistan, austlege Iran og Pakistan.^[1][2]

Mahmud av Ghazni
Fødd	2. november 971
Fødestad	Ghazni
Død	30. april 1030
Dødsstad	Ghazni
Dynasti	Ghaznavid
Far	Sebük Tegin
Born	Mas'ud I, Muhammad ibn Mahmud, Abd al-Rashid ben Mahmud

Mahmud av Ghazni, i raudt, med gul turban

Bakgrunn

Mahmud var son av Sabuktigin, ein mamelukk av tyrkarherkomst som grunnla Ghaznavidedynastiet.^[3] Han var herskar i Ghazni frå 998. I 1021 invaderte og erobra han Multan og Panjab.

Han oppretta eit kulturelt sentrum med muslimsk profil i Lahore, og er rekna som grunnleggjaren av Delhisultanatet.

Riket hans blei kortvarig. Berre ti år etter hans død hadde det krympa til eit lokalt fyrstedøme i Aust-Afghanistan og Nordvest-India.^[4]