Manne Siegbahn

Karl Manne Georg Siegbahn (3. desember 1886–26. september 1978) var ein svensk fysikar. I 1924 vart han tildelt Nobelprisen i fysikk «for sine funn og forsking innan røntgenspektroskopi».^[1]

Manne Siegbahn
Fødd	Karl Manne Georg Siegbahn 3. desember 1886 Örebro i Sverige
Død	26. september 1978 (91 år) Stockholm i Sverige
Nasjonalitet	Svensk
Område	Fysikk
Yrke	fysikar, universitetslærar
Institusjonar	Lunds universitet Uppsala universitet Stockholm universitet
Alma mater	Lunds universitet
Kjend for	Røntgenspektroskopi
Utmerkingar	Nobelprisen i fysikk (1924) Hughesmedaljen (1934) Rumfordmedaljen (1940)
Ektefelle	Karin Högbom
Barn	Kai Siegbahn, Bo Siegbahn
Medlem	Royal Society Kungliga Vetenskapsakademien Det franske vitskapsakademiet Kungliga Fysiografiska Sällskapet i Lund Det kongelege ingeniørvitskapsakademiet American Academy of Arts and Sciences Kungliga Krigsvetenskapsakademien Det russiske vitskapsakademiet
Merknader Han er far til nobelprisvinnararn Kai Siegbahn.

Siegbahn tok ein filosofisk doktorgrad ved Universitetet i Lund i 1911, avhandlinga fekk tittelen Magnetische Feldmessungen. Han var konstituert professor for Johannes Rydberg då helsa hans svikta, og han etterfølgde han som professor i 1920.

Etter doktorgraden, fortsette Siegbahn forskinga på røntgenspektroskopi. Han fortsette arbeidet òg etter at han flytta til Universitetet i Uppsala i 1923. Her utvikla og forbetra han eksperimentelle apparat som tillet han å utføre særs presise målingar av røntgenstrålinga bølgjelengder, skapt av atom frå ulike stoff. Han utvikla ein konvensjon for å namngje dei ulike spektrallinjene som er karakteristiske for stoffa i røntgenspektroskopi. Dei presise målingane til Siegbahn medverka mykje til utviklinga innan kvanteteori og atomfysikk.^[2]

Han var far til Kai Siegbahn som sjølv fekk Nobelprisen i fysikk i 1981.