Neil Peart

Neil Ellwood Peart (12. september 1952–7. januar 2020) var ein kanadisk musikar og forfattar. Han var trommeslagar og tekstforfattar for rockebandet Rush. Peart fekk mange prisar for spelinga si og var kjend for den tekniske dugleiken og uthaldande stilen sin.^[1]

Neil Peart
Peart spelar ein trommesolo på Xcel Energy Center den 22. mai 2008.
Fødd	12. september 1952(1952-09-12)
Fødestad	Hamilton i Ontario, Canada
Død	7. januar 2020 (67 år)
Dødsstad	Santa Monica
Fødenamn	Neil Ellwood Peart
Opphav	Canada, USA
Aktiv	1969 til i dag
Sjanger	Progressiv rock, hardrock, heavy metal, jazz
Instrument	Trommer, perkusjon, røyrklokker
Tilknytte artistar	Rush, Buddy Rich Big Band
Plateselskap	Mercury, Anthem, Atlantic
Verka som	Musikar, låtskrivar, produsent, forfattar
Gift med	Carrie Nuttall
Prisar	offiser av Order of Canada

Peart voks opp i Port Dalhousie i Ontario (i dag ein del av St. Catharines). Då han vart voksen dreiv han frå band til band i området med ønske om å spele trommer på fulltid. Etter ein mislukka periode i England for å konsentrere seg om musikken sin, reiste Peart heim, der han vart medlem av eit lokalt band i Toronto, Rush, sommaren 1974.

Tidleg i karrieren hans hadde stilen til Peart djupe røter i hardrock. Han var mest inspirert av trommeslagarar som Keith Moon og John Bonham, trommeslagarar som var fremst i det britiske hardrockmiljøet.^[2] Etter kvart prøvde han å etterlikne jazz- og storbandmusikarane Gene Krupa ogBuddy Rich. I 1994 vart Peart ven og elev hos jazzinstruktøren Freddie Gruber.^[3] Det var på denne tida Peart starta å endre stilen sin med å ta inn element av jazz og swing.

I tillegg til å vere musikar var Peart òg forfattar og har publisert fleire memoarar frå reisene sine. Peart var òg den fremste tekstforfattaren til Rush. I tekstane for Rush har han skrive om universelle tema og forskjellige tema som science fiction, fantasy og filosofi, samt verdslege, humanitære og liberale tema. Alle dei fem bøkene hans er reisebøker, men ein får òg innblikk i livet hans.

Prisar

Peart har fått følgjande prisar hos lesarane av magasinet Modern Drummer:^[4]

• Hall of Fame: 1983
• Best Rock Drummer*: 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 2006, 2008
• Best Multi-Perkusjonist*: 1983, 1984, 1985, 1986
• Best Percussion Instrumentalist: 1982
• Most Promising New Drummer: 1980
• Best All Around: 1986
• 1986 Honor Roll: Rock Drummer, Multi-Percussion
• Best Instructional Video: 2006, for Anatomy of A Drum Solo
• Best Drum Recording of the 1980s, 2007, for "YYZ" from Exit...Stage Left

• Beste innspelte framføring:
  • 1980: Permanent Waves
  • 1981: Moving Pictures
  • 1982: Exit...Stage Left
  • 1983: Signals
  • 1985: Grace Under Pressure
  • 1986: Power Windows
  • 1988: Hold Your Fire
  • 1989: A Show of Hands
  • 1990: Presto
  • 1992: Roll the Bones
  • 1993: Counterparts
  • 1997: Test for Echo
  • 1999: Different Stages
  • 2002: Vapor Trails
  • 2004: R30
  • 2007: Snakes & Arrows

I lag med kollegaene i Rush, Lee og Lifeson, vart Peart offiser i Order of Canada i 1996.^[5] Peart was inducted into the Canadian Songwriter Hall of Fame along with bandmates Lifeson and Lee.^[6]