Pave Leo I

Heilage Leo I eller Leo den store (ca. 400-10. november 461) var pave frå 440 til han døydde i 461, og har ein viktig plass i kyrkjehistoria. Leo markerte seg som ein forkjempar for autoriteten til paven i Roma, også over andre patriarker gjennom arven etter apostelen Peter. Han kjempa fram ei ortodoks kristen lære mot Kristus-syn (arianisme, monofysittisme og pelagianisme) som etterkvart blei erklærte som vranglære. I 452 møtte han hunarkongen Attila og klarte og greidde overtala han til å la vera å storma Roma.

Blad frå Sermones av pave Leo I

Leo I
Fødd	rundt 400 Toscana i Italia
Død	10. november 461 Roma
Heilagkåra:	prekongregasjonal
Festdag:	18. februar (ortodoks) 10. november (katolsk)
Føregangar:	Sixtus III
Etterfylgjar:	Hilarius

Leo var den første paven som fekk tilnamnet «den store». Han er rekna som ein av kyrkjefedrane, og blei utnemnd til kyrkjelærar i 1754.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Pave Leo I» frå Wikipedia på bokmål, den 17. august 2011.

• «Leo 1 den store – pave fra 440» i Store norske leksikon, snl.no.

Bakgrunnsstoff

• Biografi på katolsk.no