Pentlanditt

Pentlanditt er eit bronsegult, metallisk mineral, eit jernnikkelsulfid, (FeNi)₉S₈, med kubisk symmetri. Det opptrer samanvekst med pyrrhotitt i førekomstar knytet til gabbromassiv, og er den viktigaste nikkelerts, og finst mellom anna i Sudbury i Ontario i Canada; Petsjenga i Russland og det var tidlegare drift på ei rekkje førekomstar i Noreg.

Pentlanditt
Generelt
Kategori	Sulfidmineral
Kjemisk formel	jern-nikkelsulfid:(Fe,Ni)9S8
Strunz-klassifisering	02.BB.15a
Identifikasjon
Farge	Gulaktig bronse
Krystallform	heksotaheder sjelden; massiv til korna
Krystallsystem	Isometrisk
Kløyv	fråverande - åttesidig deling
Brot	Muslig
Mohs hardleiksskala	3,5-4
Glans	metallisk
Strekfarge	lys bronse-brun, grønaktig svart
Spesifikk vekt	4,6-5,0
Optiske eigenskapar
Brytingsindeks	ugjennomsiktig
Smeltbarheit	1,5-2
Andre eigenskapar	vert magnetisk ved oppvarming
Kjelder	[1][2][3][4][5][6][7]

Mineralet vart først påvist og skildra frå Espedalen nikkelgruve under namnet jernnikkelkis av K. J. A. T. Scheerer i 1843. Det er kalla opp etter den irske naturforskaren Joseph Barclay Pentland (1797–1873).