Posad

Posad (russisk посад) var ein busetnadtype i Det russiske keisarriket som låg inntil ein by, ein kreml eller ved eit kloster. Han var eit eige samfunn som verka fråskild frå byen det låg ved.^[1] Innbyggjarane i ein posad var vanlegvis handverkarar og handelsmenn, kjend som posadskije ljudi (posadfolk). Dei dreiv handel med varer som keramikk, glas, koparvarer, våpen, klede, ikon, voks, salt og mat.

Marknadsplassen i Pavlovskij Posad rundt 1900.

Ein posad var ofte omgjeven av festningsverk og ei vollgrav.^[2] Mange posader utvikla seg til byar. Dei som låg ved ein kreml gav ofte lokale stadnamn, som Nagornyj Posad (Den øvre busetnaden) og Kazanskij Posad for det historiske senteret i Kazan. Dei som låg ved eit kloster vart ofte til byar kalla opp etter klosteret, som Sergijev Posad, som er kalla opp etter det nærliggende Troitse-Sergijeva Lavra. Sjå òg Pavlovskij Posad, Mariinskij Posad og Gavrilov Posad.