The Razors Edge av AC/DC
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
The Razors Edge er det tolvte studioalbumet til det australske hardrockbandet AC/DC, utgjeve 24. september 1990. Det var eit stort comeback for bandet, med hittane «Thunderstruck» og «Are You Ready», som nådde høvesvis femte- og sekstandeplassen på Billboard Mainstream Rock Tracks, og «Moneytalk», som nådde 23. plassen på Billboard Hot 100.[2] Albumet nådde andreplassen på den amerikanske Billboard 200-lista og fjerdeplassen i Storbritannia, ein stor kommersiell suksess som førte bandet tilbake til populariteten frå stordomstida på slutten av 1970-talet og byrjinga av 1980-talet. Albumet har vorte sertifisert 5× platina (5 millionar selde eksemplar) i USA,[3] og vart gitt ut på nytt i 2003 som ein del av serien AC/DC Remasters. Dette er det einaste studioalbumet med Chris Slade, som var trommeslagaren i AC/DC frå 1989 til han fekk sparken i 1994.
Remove ads
Bakgrunn
Bandet hadde spelt inn Blow Up Your Video (1988) med dei opphavlege produsentane sine, Harry Vanda og George Young.[4] Det vart ein kommersiell suksess og selde fleire eksemplar enn dei to tidlegare studioutgivingane til saman. Blow Up Your Video-turneen byrja i februar 1988 i Perth i Australia. I april same året, like før den nordamerikanske delen av turneen, kunngjorde Malcolm Young at han tok ein pause frå turnélivet, først og fremst for å bli frisk frå alkoholismen sin. Ein annan medlem av Young-familien, nevøen Stevie Young, tok mellombels plassen til Malcolm på rytmegitar. Etter turneen forlét trommeslagaren Simon Wright gruppa for å jobba med det kommande Dio-albumet Lock Up the Wolves, og vart erstatta av eks-Firm- og Manfred Mann's Earth Band-veteranen Chris Slade, som Malcolm hugsa at han hadde spelt med i lag med Manfred Mann under ein opptreden i Sydney mange år tidlegare med Deep Purple og Free.
Remove ads
Innspeling og komposisjon
The Razors Edge vart spelt inn i Windmill Lane Studios i Dublin i Irland og Little Mountain Sound Studios i Vancouver i Canada,[5] og vart miksa og lydteknisert av Mike Fraser og produsert av Bruce Fairbairn, som tidlegare hadde jobba med Aerosmith og Bon Jovi. Ifølgje boka AC/DC: Maximum Rock & Roll var George Young tidleg involvert, men måtte trekkja seg på grunn av personlege problem. Vokalist Brian Johnson var utilgjengeleg i fleire månader medan han avslutta skilsmissa,[6] så Young-brørne skreiv alle låtane til det neste albumet, ein praksis dei heldt fram med på alle seinare utgivingar (i eit intervju i 1995 sa Johnson til Guitar World' at han var letta over å sleppa presset med å skriva tekstane). I det lett gjenkjennelege opningsriffet til «Thunderstruck» vekslar Young mellom å spela på band og å spela på den opne strengen. I eit intervju med Alan Di Perna i «Guitar World» i 1993 fortel gitaristen: «Eg berre fikla med venstrehanda då eg kom på det riffet; eg spelte det meir ved eit uhell enn noko anna. Eg tenkte at det ikkje var så verst, og spelte det inn på kassett. Det er sånn eg og Malcolm vanlegvis jobbar. Me skriv ned ideane våre på lydband og speler dei for kvarandre.» Han utdjupa dette nærare i platenotata til 2003-utgivinga av The Razors Edge:
«Det byrja med eit lite triks eg hadde på gitaren. Eg spelte det for Mal, og han sa: 'Å, eg har ein god rytmeidé som vil passa bra i bakenden'. Me bygde opp låten ut frå det. Me jobba med han i nokre månader før alt fall på plass. Tekstmessig handla det eigentleg berre om å finna ein god tittel ... Me kom opp med ei toregreie, og det verka som om det hadde ein god klang. AC/DC = Power. Det er grunnideen.»[7]
«Moneytalks» er òg ein av dei største hittane til AC/DC og nådde topp 40 på Billboard' Hot 100, UK Singles Charts og den australske ARIA Singles Chart. Den er framleis den høgast rangerte singelen til bandet i USA, på 23. plassen (ingen andre AC/DC-singlar har nokosinne nådd topp 30). Under den etterfølgjande verdsturneen vart tusenvis av «Angus Bucks» («Angus-setlar») sleppt ned på publikum under songen. Det vart òg gitt ut ein musikkvideo av songen, regissert av David Mallet, med ein liveopptreden under turneen. Forfattaren Murray Engleheart skriv i sine memoarar om bandet, AC/DC: Maximum Rock & Roll: «På songar som 'Mistress for Christmas' og 'Moneytalks' viste Malcolm og Angus at dei hadde røter i arbeidarklassen, sjølv om dei selde album for fleire millionar, ved å ta eit oppgjer med toppane i forretningsverda.» I eit intervju med Guitar World i februar 1991 uttalte Angus Young: «Eg synest den morosamaste songen på dette albumet er 'Mistress For Christmas'. Den songen handlar om Donald Trump. Han var ei stor nyheit på den tida, så me tenkte at me kunne ha litt moro og humor med han.» I det same intervjuet erklærte han at hans beste gitarsolo på plata var på låten «The Razors Edge», som òg inneheld eit sjeldan forsøk på fingerplukking. Sjølv om AC/DC alltid hadde vore apolitiske når det gjaldt musikken sin, var tittelsporet ein slags kommentar, noko Young forklarte til Muchmusic i 1992:
.
- «The Razors Edge» kjem frå eit gammalt ordtak som bønder pleidde å bruka i Storbritannia, der ein hadde ein fin solskinsdag, du veit, ein veldig god dag med varm sol, og så plutseleg i det fjerne kunne ein sjå desse svarte skyene komma over horisonten, ein illevarslande sak... Eg syntest det var ein flott tittel. Det var fred i verda igjen, og alle tenkte: «Ah, Berlinmuren har falle, og alt kjem til å bli moro og leik, fest kvar kveld», og no ser ein at det ikkje er slik. Det er berre måten me seier at verda ikkje er perfekt og aldri kjem til å bli det.
Remove ads
Turné
Med utgivinga av The Razors Edge la AC/DC ut på ein verdsturné, kanskje den mest omtalte turneen dei nokosinne hadde gjort. Suksessen til turneen vart driven av dei publikumsvenlege låtane, som «Thunderstruck», «Moneytalks», «Fire Your Guns», «The Razors Edge» og «Are You Ready», som òg vart inkludert på albumet AC/DC Live Collector's Edition som liveversjonar. Fleire av konsertane på Razors Edge-turneen vart spelt inn til livealbumet Live frå 1992. Live vart produsert av Fairbairn, og blir rekna som eit av dei beste livealbuma på 1990-talet.[8]
Mottaking
The Razors Edge nådde heilt til andreplassen på Billboard 200-lista og vart liggjande på lista i 77 veker i strekk. Det nådde òg fjerdeplassen på den britiske lista. Albumet bidrog til å bringa AC/DC tilbake til fordoms stordomstid. Førebels har albumet selt fem millionar eksemplar i USA, noko som sertifiserer det som 5× Platina. Albumet har selt mellom ti og tolv millionar eksemplar på verdsbasis, noko som gjer det til det fjerde mest selde AC/DC-albumet (etter Dirty Deeds Done Dirt Cheap, Highway to Hell og Back in Black og framfor Who Made Who).
Albumet fekk generelt blanda til positive meldingar. AllMusic komplimenterte både vokalprestasjonen til Brian Johnson og gitarspelet til Angus Young, og sa at albumet var «utan tvil det sterkaste album deira på over eit halvt tiår.»[9] Entertainment Weekly gav albumet ei svært positiv melding, og sa at «dette er eit album som verkeleg leverer.»[12] Den kanadiske journalisten Martin Popoff definerte albumet som «stramt, høgspent og truande ... heilt verdig statusen sin som det store comebacket til legendariske rock 'n' roll-yndlingar».[10] Rolling Stone gav derimot albumet to av fem stjerner, kritiserte likskapen med tidlegare AC/DC-verk og skreiv at «med The Razors Edge set AC/DC ny rekord for den lengste karrieren utan ein einaste ny idé».[13] I ein framsideartikkel i Rolling Stone frå 2008 skreiv David Fricke: «Etter nokre album som høyrdest ut som gamle idear som vart varma opp ein gong for mykje, er dette nesten eit comeback, og det brakar laus med Angus sin vepsehær-triller i den første låten.»
Remove ads
Innhald
Alle spor skrivne av Angus Young og Malcolm Young
Remove ads
Medverkande
- AC/DC
- Brian Johnson – solovokal
- Angus Young – sologitar
- Malcolm Young – rytmegitar, korvokal
- Cliff Williams – bassgitar, korvokal
- Chris Slade – trommer, perkusjon
- Produksjon
- Bruce Fairbairn – produsent
- Mike Fraser – lydteknikar, miksing
- Brian Dobbs, Sean Leonard – assisterande lydteknikarar
- Ian Taylor, Ken Lomas – ekstra innspelingar
- George Marino at Sterling Sound, NYC – mastering
- Stewart Young – management
Remove ads
Salslister
Remove ads
Salstrofé
Remove ads
Kjelder
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads