Willy DeVille

Willy DeVille (25. august 1950–6. august 2009) var ein amerikansk songar og låtskrivar. Gjennom den 35 år lange karrieren sin, først med bandet Mink DeVille (1974–1986) og seinare sitt eige band, skapte Deville originale songar med røter i tradisjonelle amerikanske musikkartar. Han arbeidde med artistar innan mange sjangrar, som Jack Nitzsche, Doc Pomus, Dr. John, Mark Knopfler, Allen Toussaint og Eddie Bo. I musikken til DeVille kan ein høyre latinske rytmar, bluesriff, doo-wop, cajunmusikk, litt fransk cabaret, og ekko frå tidleg 60-talssoul.

Willy DeVille
Willy DeVille i 2008
Fødd	25. august 1950(1950-08-25)
Fødestad	Stamford, Connecticut, USA
Død	6. august 2009 (58 år)
Dødsstad	New York City i New York i USA
Fødenamn	William Paul Borsey Jr.
Opphav	New York City
Aktiv	1968–2009
Sjanger	Americana, rock, soul, R&B , blues, cajun, latin, cabaret, mariachi, Creole, Doo-Wop, country
Instrument	vokal, gitar, munnspel, dobro, trefløyte
Tilknytte artistar	Mink DeVille, Fast Floyd, Jack Nitzsche, Dr. John, Doc Pomus, Van Morrison, Bruce Springsteen, Southside Johnny, Ben E. King, Mark Knopfler, Eddie Bo, Ernie K-Doe, Brenda Lee, Tom Waits, Los Lobos
Plateselskap	Capitol, Atlantic, Polydor, Sky Ranch, Orleans Records, Fnac Music, Rhino, New Rose, EastWest, Discovery, Eagle
Verka som	Songar-låtskrivar
Gift med	Toots Deville

Mink DeVille var husband på CBGB, ein historisk nattklubb i New York City, der punkrock vart fødd i midten av 1970-åra. DeVille var med på å definere Brill Building-stilen på ny. I 1987 vart songen hans «Storybook Love» nominert til Oscarprisen. Etter han flytta til New Orleans i 1988, var han med på å setje i gang roots revival innan klassisk New Orleans R&B. Dei sjelfulle tekstane hans og utforskinga av latinske rytmar og stilar, var med på å definere ein ny musikkstil som stundom vert kalla «Spanish-Americana».^[1]

DeVille døydde av bukspyttkjertelkreft den 6. august 2009 på eit sjukehus i New York, 58 år gammal.^[2][3][4] Sjølv om den kommersielle suksessen hans har stige og falle gjennom åra, har ettermælet hans som låtskrivar påverka mange andre musikarar, som Mark Knopfler og Peter Wolf.

Diskografi

Med Mink DeVille:

• 1977: Cabretta (i Europa); Mink Deville (i USA) (Capitol)
• 1978: Return to Magenta (Capitol)
• 1980: Le Chat Bleu (Capitol)
• 1981: Coup de Grâce (Atlantic)
• 1983: Where Angels Fear to Tread (Atlantic)
• 1985: Sportin' Life (Polydor)

Som Willy DeVille:

• 1987: Miracle (Polydor)
• 1990: Victory Mixture (Sky Ranch) 1990 (Orleans Records)
• 1992: Backstreets of Desire (Fnac Music) (Rhino, 1994)
• 1993: Willy DeVille Live (Fnac Music)
• 1995: Big Easy Fantasy (New Rose)
• 1995: Loup Garou (EastWest) (Discovery, 1996)
• 1999: Horse of a Different Color (EastWest)
• 2002: Acoustic Trio Live in Berlin (Eagle)
• 2004: Crow Jane Alley (Eagle)
• 2008: Pistola (Eagle)