Enquèsta Sacasa

L'enquèsta Sacasa es una enquèsta lingüistica iniciada per l'erudit comengés Julian Sacasa que se realizèt en 1887 dins totes los departaments pirenencs dempuèi lo País Basc fins a la Catalonha del Nòrd. S'agissiá pels regents de cada vilatge de revirar dos tèxtes: la legenda de Barbasan e la legenda de Tantugon dins lo parlar local. Los tèxtes redigits pels ensenhaires, sovent complementat de nòtas toponimicas, que constituïsson un total de 35 volums, son servats a la Bibliotèca municipala de Tolosa.

Los documents de l'enquèsta son estats estudiats parcialament, mai prigondament del costat basc e catalan que dins l'airal occitan.

Lo lingüista occitan Jacme Allièras foguèt demest aqueles pionièrs. Estudièt los resultats del País Basc e aital publiquèt dins Via Domitia en 1961 un Petit Atlas linguistique Basque-Français "Sacaze". Venguèt puèi lo lingüista nòrd-catalan Jordi Costa qu'aprèp sa tèsi suls documents catalans e los de mantas localitats occitanas frontalièras, publiquèt en 1986 son Atlas linguistique "Sacaze" des confins catalano-languedociens, seguit puèi pel foissenc Jòrdi Ensergueix qu'estudièt los tèxtes ariegeses que las resultas sortiguèron pas, pr'aquò, que dins una edicion postuma en 2003: Atlas Linguistique de l'Ariège selon l'enquête Sacaze.