Garin d'Apchièr

Garin d'Apchièr (tanben grafiat Garins, Garis e Apchier en occitan ancian; Garin d'Apchié o d'Achiè en nòrma mistralenca^[1][2]) foguèt un castelan e trobador d'Apchièr, dins lo diocèsi de Mende en Gavaudan. Sa vida es pas datada amb precision. Segon sa vida èra "un valent e bon guerrièr ... e un bèl cavalièr. E coneissiá tot çò que cal saber de l'amor e la galantariá."^[3]

Pels articles omonims, vejatz Garin e Apchièr.

Garin d'Apchièr

Garin d'Apchièr dins un chançonièr del sègle XIII.
Biografia
Naissença	sègle XII
Mòrt	sègle XIII
Donadas personalas
Residéncia	Gavaudan
Activitat
Ocupacion	Trobador e compositor

BnF BnF ms. 22543 fol. 23v; cançonièr R; escambi de sirventeses amb Torcafol; manuscrit preparat per escriure la notacion musicala, que fin finala foguèt pas copiada

Garin nos daissa tres sirventés. Segon sa vida, inventèt lo descòrt, genre de poesia lirica, quand escriguèt lo tròç que comença per: Quan foill'e flors reverdezis / et aug lo chan del rossignol Escriguèt un cort cicle literari de sirventes amb Tòrcafòl.