Gaïac

Lo gaïac es una fusta bruna verdenca fòrça dura. Sa densitat es de 1,3. Es tanben nomenat « fusta santa » o « fusta de vida » (la) lignum vitae. S'agís de las espècias Guaiacum officinale e Guaiacum sanctum, arbrilhons du genre Guaiacum (familha de las Zygophyllacèas). Se trapan aquelas esséncias dins las Americas tropicalas, coma Antilhas e Veneçuela.

Piston de fusta de gaïac.

Guaiacum officinale

Utilizacion

Aquela fusta es fòça dura per far de carrèlas, de mòbles (roletas de mòbles) e en joiariá. Servís tanben per far d'aises e de cossinets, subretot pels arbres d’eliça de las naus que servís de palièr en mèsme temps que fa l'estanqueïtat, la lubrificacion essent assegurada per l'aiga de mar. A Lilla es utilizada per la fabrication de discs de 5 a 9 quilos, per un jòc que se lançan.

La fusta dona una resina qu'es la basa de la tintura de gaïac, e es lo reactiu tradicional per la recerca de las oxidasas e peroxidasas.

Un dels constituents de la resina, l'acid mesonordiidroguaïaretic, es un bon antioxidant, mas donariá de litiasis renalas, donc deu èsser prés sonque sus prescripcion medicala. Es una planta rica en saponosidas.

A des vertuts medicinalas: sa fusta foguèt utilizada en decoccion fins a l'invencion de medicaments modèrnes, dins lo tractament de la sifilis^[1] e de la tuberculòsi; sa sèba servissiá al tractament de l'artriti. La resina d'aquela fusta es utilizada en medecina dempuèi mai de cinq sègles. Es inscrich a la farmacopèa francesa dempuèi 1884, e intre dins la composicion del « siròp de salsaparelha compausat ». La fusta de gaïac es un dels compausants d'un « elixir de jovença » nomenat mamajuana^[2] en Republica Dominicana: de troces d'esséncias diversas linhosas localas, que se fan confir dins una botelha de ròm son censats aver una activitat antirumatismala e afrodisiaca…

Intra dins la constitucion dels dentifricis e s'utilisa tanben en perfumeriá dempuèi lo mitan dels an 1990. Mens sèca que lo cèdre, mai dura que lo santal, a l'encòp, establa e prigond, es un « ligant » ideal entre notas de còr e notas de fons.

La subreexpleitacion menèt a una reduccion dangierosa de las populacions salvatjas d'aquela diferentas espècias. Totas las espècias de Guaiacum son plaçadas sus la lista de la CITES.