Hermann Emil Fischer

Hermann Emil Fischer (n. en 1852, m.1919) foguèt un quimista alemand. Recebèt lo Prèmi Nobel de Quimia en 1902.

Hermann Emil Fischer
Naissença	9 d'octobre de 1852 Euskirchen, Ren del Nòrd-Vestfàlia , Alemanha
Mòrt	15 de julhet de 1919 Berlin, Alemanha
País d'origina	Alemanha
Distincions	Prèmi Nobel de Quimia en 1902

Biografia

Fischer nasquèt a Euskirchen, a ras de Colonha, dins una familha amonedada; son paire èra entrepreneire. Aprèp d'èsser diplomat decidiguèt d'estudiar las sciéncias naturalas, pr'aquò son paire l'incitèt a trabalhar dins los afars de la familha fins que s'avigèsse que son filh aviá pas sa plaça dins aquesta via. Fischer partiguèt puèi a l'Universitat de Bonn en 1872, mas s'encaminèt en 1872 cap a l'Universitat d'Estrasborg. Ailà i obtenguèt lo doctorat en 1874 amb d'estudis sus la ftaleïna e se ganhèt una plaça a l'universitat.

Recèrca scientifica

Pendent lo sieu sojorn a Verona descobriguèt, amb lo mètge Joseph von Mering, lo veronal o barbital, lo primièr somnifèr del grop dels barbiturics.

Dins sas recèrcas demostrèt que las proteïnas son compausadas per de cadenas d'aminoacids e que l'accion dels enzims es especifica, en efectuant l'idrolisi de las proteïnas complèxas en aminoacids. Son trabalh a l'entorn dels glucids determinèt l'estructura moleculara de la glucòsa e la fructòsa. Aital meteis foguèt lo primièr quimista que sometèt la formula de derivats de la purina, coma per exemple l'acid uric, e la cafeïna. En 1902 li foguèt concedit lo Prèmi Nobel de Quimia Pels sieus estudis de sintèsi del grop de las purinas.^[1]

Establiguèt un ligam entre la biologia, la quimia organica e l'estereoquimia. Lo sieu nom fa partida de desparièrs procèsses quimics, coma la projeccion de Fischer, la sintèsi dels pèptids de Fischer e la reduccion de Fischer entre d'autras. Las medalhas autrejadas per la Societat Alemanda de Quimia pòrtan son nom.