Nix

Dins la mitologia grèga, Nix (en grèc ancian Νύξ, en latin Nox) es la divesa primordiala de la Nuèch personificada. Segon la Teogonia d'Esiòde, el a son fraire Erèba (las Sornièra) son las primièras divinitats eissidas del Caòs primordial. Sa demora se trapa al delà del país d'Atlàa, a l’Oèst extrèma.

La Nuèch per William Bouguereau.

Descendencia de Nix

Dins la Teogonia d'Esiode^[1], Nix engendra amb Erèba:

• Etèr, treslús clar, la partida mai brilhanta de la nauta atmosfèra; e Emera, lo Jorn; (v. 123-125)

Puèi sola:

• Moros, Lot-Fatal l'odiós ; Quere, Trepàs, e Tanatos Mòrt negra, Ipnos, Somelh, e las mila Oneiroi (los Sòmis) qu’un dels mai celèbres es Morfèu ; (v 211-212)
• las Esperidas, Ninfas del vespre, gardianas de las pomas d'aur ; (v. 215-216)
• las Moiras, teissièras del destin dels òmes e dels dieus, e los Queres, esperits de las mòrts violentas; (v. 217-222)
• Nemesis Reprobacion, la Venjança e la Justícia divina;
• Èris, la Discòrdia ; (v. 225)

Segon d'autras fonts, seriá tanben la maire:

• de Moïra, la Destinada;
• de Geras, la Vielhum ;
• de Filotes, l'Amor sexual ;
• de Momos, lo Sarcasme ;
• d'Apate, la Tromperia ;
• de Dolos, l’engaba ;
• d'Oizis, la Misèra ;
• de Caront, lo nauchièr dels Infèrns ;
• d'Epifront, la Prudéncia ;
• d'Eleos, la Pietat ;
• de las Erinias, divinitats persecutriças, que per Esiòde naisson de la castracion d'Uranos (Teogonia, v. 185) ;
• de Lissa, la Colèra ;
• d'Ecata, la divesa de la Mascariá e de la Luna ;
• de l’Stix, un autre fluvi dels Infèrns ;
• d'Adicia, l'Injustícia;
• d'Elpis, l'esper.

Vejatz tanben

• Divinitats grègas primordialas

Bibliografia

Fonts anticas

• Esiòde, Teogonia (v. 123 et 211).
• Omèr, Iliada (XIV, 259 ; VIII, 488).

Estudis savents

• Clémence Ramnoux, La Nuit et les enfants de la Nuit dans la tradition grecque, Paris, Flammarion, 1959.