Perceval Dòria

Perceval Dòria (var. Percevau)^[1] (en italian Percivalle Doria) (Gènoa, ca. 1195- Arrone, 1264) foguèt un militar e trobador italian, que nos n'an pervengut de poesias tant en italian coma en occitan. Èra lo fraire de Simon Dòria.

Pels articles omonims, vejatz Dòria.

Perceval Dòria

Biografia
Naissença	1195 (Gregorian) Gènoa
Mòrt	1264  (68/69 ans) Arrone
Donadas personalas
Activitat
Ocupacion	Trobador e compositor

Lo sirventés Felon cor ai et enic en lo cançonièr a¹

Vida

Perceval Dòria, benlèu sortit de l'influenta familha genovesa dels Dòria, es documentat a partir de 1228 coma podestat de nombrosas vilas nòrditalianas (Asti 1228, Parma 1243) aital coma d'occitanas (Arle 1231, Avinhon 1233, 1237), ont seriá dintrat en contacte amb la lenga e la poesia trobadoresca. Perceval èra un Gebellin e Manfred de Sicília, Vicaire general d'Ancona e d'Espolet (1255) e de Romanha (1258). Comandèt mantuna accion militara, coma la destruccion d'Espolet en 1259, e se neguèt dins lo riu Nera di Narco en 1264 mentre que lo traversava en comandant una armada per ajudar Manfred contra las armadas del Papa e de Carles d'Anjau.

Òbras

En occitan

• (371,1)^[2] Felon cor ai et enic (sirventès en elogi de Manfred de Sicília)
• (371,2 = 149a,1) Per aqest cors, del teu trip (tençon amb Felip de Valenza, personatge autrament desconegut)

En italian

• Amor m'ave priso
• Come lo giorno quando è al mattino^[3]