Iñigo Méndez de Vigo y Montojo (ur. 21 stycznia 1956 w Tetuanie) – hiszpański prawnik, wykładowca i polityk, od 1992 do 2011 poseł do Parlamentu Europejskiego III, IV, V, VI i VII kadencji, następnie sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Współpracy, a od 2015 do 2018 minister edukacji, kultury i sportu.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1956 |
|---|---|
| Minister edukacji Hiszpanii | |
| Okres |
od czerwca 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
Urodził się na terytorium Maroka, pochodzi z arystokratycznej rodziny, posiada tytuł barona. W 1978 uzyskał licencjat z dziedziny prawa na Uniwersytecie Complutense w Madrycie, po czym pracował jako doradca prawny w Kortezach Generalnych. Wykładał prawo konstytucyjne (1981–1984) i prawo wspólnotowe (1989–1991) na macierzystej uczelni. Stał na czele uczelnianej Katedry Instytucji Europejskich Jeana Monneta (1999–2004).
Politycznie związany z Partią Ludową, był członkiem jej komisji ds. konfliktów i dyscypliny (1990–1993), Krajowej Rady Wykonawczej (od 1992) oraz komisji stałej (1996–1999). W 1992 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Wybierany ponownie w latach 1994, 1999, 2004 i 2009. W Strasburgu pełnił m.in. funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Instytucjonalnych (1994–1996) i koordynatora Europejskiej Partii Ludowej w Komisji Spraw Instytucjonalnych (od 1996).
Był przewodniczącym delegacji PE w Konwencie dla Europy, który opracowywał Kartę Praw Podstawowych (1999–2000). Analogiczną funkcje pełnił w Konwencie Europejskim redagującym Konstytucję dla Europy (2002–2003). Reprezentował PE na Konferencji Międzyrządowej w Rzymie (2003).
W 2011 został przewodniczącym komitetu hiszpańskiego w Międzynarodowej Unii Paneuropejskiej. W tym samym roku odszedł z Europarlamentu w związku z powołaniem na urząd sekretarza stanu ds. Unii Europejskiej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Kooperacji.
26 czerwca 2015 wszedł w skład rządu Mariano Rajoya jako minister edukacji, kultury i sportu[1]. W wyborach w 2015 został wybrany w skład Kongresu Deputowanych[2], mandat utrzymał również w 2016[3]. W listopadzie 2016 otrzymał nominację na ministra edukacji, kultury i sportu, a także rzecznika prasowego rządu w drugim gabinecie dotychczasowego premiera[4]. Zakończył urzędowanie w czerwcu 2018, gdy gabinet ten przegrał głosowanie nad wotum nieufności.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
