Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
117 Berdyczowska Gwardyjska Dywizja Strzelecka odznaczona Orderem Bohdana Chmielnickiego (ros. 117-я гвардейская стрелковая Бердичевская ордена Богдана Хмельницкого дивизия, 117 гв сд) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
9 października 1943 |
Rozformowanie |
1946 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Rodowód |
8 Gwardyjska BS |
Kontynuacja |
32 Gwardyjska Zmechanizowana DS, |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Lew Kosonogow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
Dywizja została sformowana w październiku 1943 na bazie 8 Gwardyjskiej Brygady Strzeleckiej (przeformowanej w 333 Gwardyjski Pułk Strzelecki), 81 Morskiej Brygady Strzeleckiej (przeformowanej w 335 Gwardyjski Pułk Strzelecki) i 107 Brygady Strzeleckiej (przeformowanej w 338 Gwardyjski Pułk Strzelecki).
Od listopada 1943 do marca 1944 dywizja wchodziła w skład 18 Armii Frontu Północnokaukaskiego (od 1 grudnia 1943 – 1 Frontu Ukraińskiego). W kwietniu 1944 dywizja wchodziła w skład 60 Armii, a od maja 1944 do zakończenia działań wojennych w skład 13 Armii:
Dywizja wzięła udział w kierczeńsko-eltigieńskiej operacji desantowej (1943), operacji żytomiersko-berdyczowskiej (1943/1944), proskurowsko-czernowickiej operacji zaczepnej (1944), operacji sandomiersko-śląskiej (1945), dolnośląskiej operacji zaczepnej (1945), operacji łużyckiej (1945) i praskiej (1945).
6 stycznia 1944 dywizja otrzymała, za zdobycie Berdyczowa, nazwę wyróżniającą „Berdyczowska”, a 26 maja 1945, za przerwanie obrony wroga na rzece Nysa w Czechosłowacji, odznaczona została Orderem Bohdana Chmielnickiego.
18 stycznia 1945, w czasie operacji sandomiersko-śląskiej, dywizja niespodziewanym uderzeniem zdobyła Piotrków Trybunalski. Nocą z 25 na 26 stycznia 1945 oddział wydzielony dywizji zajął przyczółek na zachodnim brzegu Odry, na północ od Ścinawy (niem. Steinau). Przyczółek o szerokości 3 km i głębokości 2 km obejmował między innymi wieś Tymowa. W nocy z 27 na 28 stycznia przez Odrę przeprawiły się siły główne dywizji. Następnego dnia dywizja prowadziła walki na kierunku Lubina i Głogowa. 3 lutego dywizja została przegrupowana celem odparcia niemieckiego kontrataku w rejonie Teschwitz.
8 lutego 1945 dywizja rozpoczęła natarcie w ogólnym kierunku na Szprotawę, Żary i Forst. 9 lutego opanowała Lubin, a 13 lutego Szprotawę. Od 13 do 16 lutego dwa pułki (335 i 338) walczyły w Żaganiu[1]. Wojnę zakończyła nad Nysą Łużycką.
Po zakończeniu działań wojennych w Europie dywizja została przeniesiona do Karpackiego Okręgu Wojskowego i tam czterokrotnie przeformowana:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.