11 Drezdeńska Dywizja Pancerna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
11 Drezdeńska Dywizja Pancerna im. Jana III Sobieskiego (11 DPanc) – związek taktyczny wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
Znak na pojazdach Dywizji | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1963 |
Rozformowanie |
1990 |
Nazwa wyróżniająca |
Drezdeńska |
Patron |
Jan III Sobieski |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. Zbigniew Zieleniewski |
Ostatni |
płk dypl. Zygmunt Sadowski |
Organizacja | |
Numer |
JW 1588 |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
W kwietniu 1963 roku 11 Dywizja Zmechanizowana w Żaganiu została przeformowana w 11 Dywizję Pancerną i przeniesiona dywizję na etaty pokojowo-wojenne[1]. W czasie pokoju dywizja wchodziła w skład Śląskiego Okręgu Wojskowego, natomiast w czasie wojny miała wejść w skład 2 Armii.
30 września 1967 dywizja przyjęła dziedzictwo tradycji 1 Korpusu Pancernego i otrzymała nazwę wyróżniającą "Drezdeńska".
9 maja 1975 roku przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie, w czasie Apelu Zwycięstwa, I sekretarz KC PZPR, Edward Gierek udekorował sztandar dywizji Orderem Sztandaru Pracy I klasy.
21 września 1983 roku dywizja otrzymała imię Jana III Sobieskiego.
Na przełomie 1989 i 1990 roku dywizja została przeformowana w 11 Dywizję Zmechanizowaną. W ramach tej reorganizacji został rozformowany 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich w Żaganiu.