17 Pułk Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
17 Pułk Piechoty (17 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Ten artykuł dotyczy 17 Pułku Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 17 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 17. |
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Rozformowanie | |||
Tradycje | |||
Święto |
4 listopada | ||
Nadanie sztandaru | |||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
mjr Stanisław Elgas | ||
Ostatni |
ppłk Beniamin Kotarba | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Zamknij
Jednostka sformowana została w listopadzie 1918 jako „pułk ziemi rzeszowskiej”. Z końcem grudnia została zreorganizowana i przemianowana na 17 pułk piechoty. Jej pododdziały walczyły na froncie polsko-ukraińskim w odsieczy Lwowa. Zimą 1919 pułk pełnił służbę na granicy polsko-czechosłowackiej, a z końcem roku odjechał na front wojny polsko-bolszewickiej.
W okresie międzywojennym stacjonował w Rzeszowie, a w kampanii wrześniowej walczył z Niemcami w składzie macierzystej 24 Dywizji Piechoty.