3 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
3 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego[uwaga 2] (3 psk) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego. Zobacz też: 3 Pułk Strzelców Konnych – stronę ujednoznaczniającą. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1921 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Patron | |||
Tradycje | |||
Święto |
27 kwietnia[uwaga 1] | ||
Nadanie sztandaru |
1923 | ||
Rodowód | |||
Kontynuacja |
batalion dowodzenia 4 Suwalskiej Brygady Kawalerii Pancernej | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
płk Władysław Tomaszewicz | ||
Ostatni |
ppłk dypl. Jan Małysiak | ||
Działania zbrojne | |||
kampania wrześniowa bitwa pod Kockiem (2–6 X 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Pułk stacjonował w garnizonie Wołkowysk, eksterytorialnie na obszarze Okręgu Korpusu Nr III[uwaga 3].
W kampanii wrześniowej 1939 walczył w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii wchodzącej w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. 20 września wchodzi w skład improwizowanej Dywizji Kawalerii „Zaza”, walcząc 21 i 22 września w Kalenkowiczach i 28 września nad Wieprzem.
29 września wszedł w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” i wziął udział w bitwie pod Kockiem. 6 października 1939 stoczył ostatni bój w Kalinowym Dole.