Loading AI tools
księga Starego Testamentu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Księga Ezdrasza znana także jako Proroctwo Ezdrasza oraz Apokalipsa Ezdrasza – księga ta należy do apokaliptyki judaizmu i chrześcijaństwa. Księga niebędąca częścią Biblii hebrajskiej (tradycji żydowskiej i protestanckiej) również w tradycji katolickiej zaliczana do apokryfów. Za deuterokanoniczną uznawana jest w rosyjskim oraz gruzińskim prawosławiu i w Kościele koptyjskim (jako 3 Księga Ezdrasza)[1]. Pod nazwą 4 Księgi Ezdrasza weszła do Wulgaty, gdzie dołączono jako jej część 5 Księgę Ezdrasza i 6 Księgę Ezdrasza, późniejsze dopiski chrześcijańskie nieznane na Wschodzie[2]. Wulgata klementyńska, oficjalny tekst Biblii opracowany po Soborze trydenckim (XVI w.), umieściła ją razem z 3 Księgą Ezdrasza oraz Modlitwą Manassesa w appendiksie jako apokryfy[3].
Utwór powstał prawdopodobnie na przełomie I i II wieku, w języku aramejskim bądź hebrajskim, następnie przetłumaczono go na język grecki. Jest to utwór żydowski, prawdopodobnie powstały w kręgu izraelskich faryzeuszy.
Księga ma charakter apokalipsy, zawiera siedem wizji otrzymanych przez Salatiela zwanego Ezdraszem. Opisuje bieżące i przyszłe dzieje Izraela, los zmarłych i nadejście Mesjasza, który ma ukarać Cesarstwo rzymskie. Jego panowanie ma trwać 400 lat. Księga mówi też o powstaniu 94 świętych ksiąg, z których 24 weszły w skład kanonu Biblii hebrajskiej, pozostałe 70 są znane tylko wtajemniczonym[4][5][6].
Księgę tę, w łacińskim przekładzie, zawiera Kodeks Kompluteński I.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.