AEG

AEG (niem. Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft^[1]) – niemiecki koncern elektrotechniczny, założony przez przemysłowca niemieckiego Emila Rathenaua^[2], na bazie istniejącej od 1883 r. spółki akcyjnej Deutsche Edison-Gesellschaft für angewandte Elektrizität, która zajmowała się produkcją urządzeń dla przemysłu elektrotechnicznego na bazie kilku patentów Thomasa Edisona.

Zobacz też: inne znaczenia.

AEG Aktiengesellschaft

Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Hesja
Siedziba	Frankfurt nad Menem
Data założenia	1883
Data likwidacji	1996
Forma prawna	Aktiengesellschaft
brak współrzędnych
Strona internetowa

AEG woltomierz

Tabliczka znamionowa silnika elektrycznego AEG

Tablica pamiątkowa upamiętniająca polskich robotników przymusowych w fabryce AEG w Berlinie (Gustav-Meyer-Allee 25)

Historia

Przedsiębiorstwo oficjalnie występowało pod nazwą AEG od roku 1887. W 1907 r., wskutek podziału światowego rynku w branży elektrotechnicznej na największe firmy, osiągnęło w Niemczech pozycję monopolisty i podjęło współpracę z korporacją amerykańską General Electric, zajmującą wówczas podobną pozycję. W latach 1910–1918 AEG uczestniczyło w opracowywaniu szeregu konstrukcji lotniczych na potrzeby niemieckiej armii, związanymi ze zwiększającą się rolą sił powietrznych w czasie I wojny światowej. Po 1918 r. koncern utracił część pozycji rynkowej na rzecz Siemens AG, jednak tuż przed wielkim kryzysem nadal zajmował dużą pozycję w branży – w 1929 kapitał akcyjny AEG wynosił 199 mln marek niemieckich, roczne obroty ponad 580 mln marek a zatrudnienie 60 tys. osób, natomiast zysk netto wyniósł 19,2 mln marek.

Po zakończeniu wielkiego kryzysu w 1933 r. i objęciu władzy przez nazistów w tym samym roku, AEG zostaje dofinansowany, a jego produkcja zostaje przestawiona na potrzeby gospodarki wojennej. Po 1935 r. koncern systematycznie dostarczał niemieckiej armii, lotnictwu i marynarce wojennej urządzenia i materiały elektrotechniczne. W 1940 r. zamówienia dla Wehrmachtu sięgały 51% całkowitej produkcji AEG, i wzrastały w latach następnych. W czasie II wojny światowej koncern uczestniczył w zagrabianiu przedsiębiorstw państwowych i prywatnych na terenach okupowanej Polski i ZSRR. Był zaangażowany w rozbudowę poligonu SS Heidelager, realizowaną siłami więźniów obozu koncentracyjnego w Pustkowie, na potrzeby agresji III Rzeszy na ZSRR^[3]. W 1942 roku na stałe zatrudniał 100 000 ludzi. Także w latach 40. XX wieku inżynierowie z AEG odegrali istotną rolę w projektowaniu i skonstruowaniu pierwszych magnetofonów.

Po klęsce Niemiec w 1945 r. kontrolę nad AEG przejęły państwa alianckie (Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, ZSRR i Francja). Na mocy postanowień konferencji poczdamskiej AEG miał ulec podziałowi i likwidacji – nastąpiło to jednak tylko w NRD, byłej radzieckiej strefie okupacyjnej, gdzie majątek koncernu upaństwowiono. W RFN, powstałej z reszty stref okupacyjnych, postanowiono zreorganizować i dofinansować przedsiębiorstwo.

W 1967 r. doszło do połączenia AEG z Telefunken AG i od tej pory połączone przedsiębiorstwo do 1985 r. nosiło nazwę AEG-Telefunken^[2].

W 1985 r. AEG-Telefunken została przejęta przez koncern Daimler-Benz AG^[2]. Następnie doszło do zmiany nazwy na AEG AG i reorganizacji – dział urządzeń domowego użytku został sprzedany szwedzkiej firmie Electrolux w 1996 r. Część koncernu zajmującą się dotychczas sprawami transportu (w zakresie zastosowań elektrotechniki) przekształcono w osobną spółkę Adtranz (po połączeniu z ABB Henschel), którą następnie sprzedano kanadyjskiej firmie Bombardier Transportation.

W 1997 r. doszło do pełnej integracji AEG z koncernem DaimlerChrysler, a prawa do marki AEG zostały częściowo wykupione przez Electrolux AB (głównie w zakresie używania jej na potrzeby marketingowe wykupionego wcześniej działu urządzeń domowego użytku). Reszta działów koncernu kontynuuje produkcję elektronarzędzi pod marką AEG (AEG Power Tools).

Zobacz też

Z tym tematem związana jest kategoria: Samoloty AEG.