Aksjon
hipotetyczna cząstka elementarna, skalarna i obojętna elektrycznie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Aksjon?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Aksjon – hipotetyczna cząstka subatomowa zaproponowana w teorii Peccei–Quinn w 1977, żeby wyjaśnić zachowanie symetrii CP w oddziaływaniach silnych[1], czyli m.in. brak obserwowalnego momentu dipolowego neutronu[2]. Nie mają ładunku elektrycznego ani spinu.
Podobnie jak neutrina, aksjony nie mogą być obserwowane bezpośrednio. Jeżeli cząstki te istnieją, będzie można je zaobserwować dzięki specjalnemu zjawisku, mianowicie efektowi Primakoffa.
Obecne przewidywania teoretyczne ustaliły, że masa aksjonu mieści się w przedziale 10−3–10−2 eV/c².
Nazwę „aksjon” nadał hipotetycznej cząstce Frank Wilczek. Pochodzi ona od marki pewnego proszku do prania[3].