Andreas Küttel
szwajcarski skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Andreas Küttel?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Andreas Küttel (ur. 25 kwietnia 1979 w Einsiedeln) – szwajcarski skoczek narciarski, mistrz świata (2009).
Data i miejsce urodzenia |
25 kwietnia 1979 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC Einsiedeln | |||||||||||||||
Debiut w PŚ |
2 grudnia 1995 w Lillehammer (23. miejsce) | |||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
2 grudnia 1995 w Lillehammer (23. miejsce) | |||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
11 stycznia 2004 w Libercu (3. miejsce) | |||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
3 grudnia 2005 w Lillehammer | |||||||||||||||
Rekord życiowy | ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Strona internetowa |
Pierwsze lata kariery
Na nartach zaczął skakać w wieku siedmiu lat. W 1995 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 23. miejsce w zawodach w Lillehammer i tym samym zdobywając pierwsze punkty PŚ. Najlepsze rezultaty Szwajcara w sezonie 1995/1996 to m.in. 6. miejsce w konkursach Pucharu Świata w Planicy i 4. w Chamonix, oraz brązowy medal na mistrzostwach świata juniorów w Asiago. W sezonach 1996/1997 oraz 1997/1998 sporadycznie startował w Pucharze Świata, nie zdobywając punktów. W sezonie 1998/1999 punktował w Engelbergu oraz w słabo obsadzonych konkursach japońskich. Rok później po raz pierwszy od czterech lat znalazł się w czołowej „15” konkursu Pucharu Świata, zajmując 13. miejsce w Iron Mountain. Poza tym konkursem punktował jeszcze dwukrotnie. W sezonie 2000/2001 start w Turnieju Czterech Skoczni zakończył na 24. pozycji, zajmując 7. miejsce w Innsbrucku, co było jego najlepszym wynikiem w Pucharze Świata od prawie pięciu lat. Podczas mistrzostw świata w Lahti zajął 11. miejsce na skoczni K-90.
W sezonie 2001/2002 wielokrotnie punktował w Pucharze Świata, zajmując m.in. 9. lokatę w Villach. Najlepszy występ w sezonie zanotował podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City, gdzie na skoczni K-120 zajął szóste miejsce. W kolejnym sezonie zdobył punkty tylko w trzech konkursach, a na mistrzostwach świata w Val di Fiemme był poza „30” na obydwu skoczniach.
Awans do światowej czołówki
W sezonie 2003/2004 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów pucharowych – miało to miejsce 11 stycznia 2004 na skoczni w Libercu, gdzie zajął 3. lokatę. Dzień wcześniej na tej samej skoczni był 5. i były to jego dwa najlepsze występy w sezonie. W sezonie 2004/2005 wywalczył drugie podium w karierze – na skoczni w Willingen (ponownie 3. lokata). Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2005/2006. Od początku sezonu plasował się w czołówkach poszczególnych konkursów, 3 grudnia 2005 w Lillehammer odniósł pierwsze zwycięstwo w karierze, a uczynił to w swoim 11 sezonie startów w Pucharze Świata. Na igrzyskach w Turynie powtórzył wynik z Salt Lake City na skoczni dużej (ponownie 6. miejsce), a na K-90 był piąty. W klasyfikacji końcowej Pucharu Świata zajął 3. miejsce.
W kolejnych dwóch sezonach notował po jednym zwycięstwie – 1 stycznia 2007 w Garmisch-Partenkirchen (sezon 2006/2007) oraz 23 grudnia 2007 w Engelbergu (2007/2008). W sezonie 2008/2009 ani raz nie stanął na podium Pucharu Świata, lecz 27 lutego 2009 zdobył złoty medal mistrzostw świata w Libercu na dużej skoczni. Miało to miejsce na tej samej skoczni, na której 5 lat wcześniej po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata.
3 marca 2011 podczas mistrzostw świata zakończył karierę zajmując 43. miejsce na skoczni Holmenkollbakken.
Po zakończeniu kariery sportowej
W 2017 roku obronił doktorat na temat sportowców i jego życia po karierze[1]. Potem rozpoczął pracę w Syddansk Universitets[2].
Życie prywatne
9 lipca 2009 wziął ślub cywilny z Polką[3] – Dorotą Pawłowską. Para doczekała się dziecka, którego ojcem chrzestnym został rodak Andreasa, będący także skoczkiem – Simon Ammann[4]. 3 lipca 2010 para wzięła ślub kościelny w toruńskim kościele pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła[4]. Od 2011 roku para mieszka w Danii[2].
Indywidualnie
2002 Salt Lake City/Park City | – | 22. miejsce (K-90), 6. miejsce (K-120) |
2006 Turyn/Pragelato | – | 5. miejsce (K-95), 6. miejsce (K-125) |
2010 Vancouver/Whistler | – | 35. miejsce (K-95), 24. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2002 Salt Lake City/Park City | – | 7. miejsce[uwaga 1] |
2006 Turyn/Pragelato | – | 7. miejsce[uwaga 2] |
Starty A. Küttela na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
22. | 10 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | – | indywid. | 90,0 m | 91,0 m | 231,5 pkt | 37,5 pkt | Simon Ammann |
6. | 13 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | indywid. | 125,0 m | 122,0 m | 245,6 pkt | 35,8 pkt | Simon Ammann |
7. | 18 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | druż.[uwaga 1] | 121,5 m | 121,5 m | 818,3 pkt (236,4 pkt) | 155,8 pkt | Niemcy |
5. | 12 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,0 m | 101,0 m | 262,5 pkt | 4,0 pkt | Lars Bystøl |
6. | 18 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 127,5 m | 127,0 m | 239,1 pkt | 37,8 pkt | Thomas Morgenstern |
7. | 20 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 2] | 123,5 m | 136,0 m | 886,9 pkt (250,6 pkt) | 89,6 pkt | Austria |
35. | 13 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-106 | indywid. | 94,0 m | – | 110,0 pkt | 166,5 pkt | Simon Ammann |
24. | 20 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | indywid. | 121,5 m | 119,0 m | 204,9 pkt | 78,7 pkt | Simon Ammann |
- Indywidualnie
- 1997 Trondheim – 21. miejsce (K-90), 50. miejsce (K-120)
- 1999 Ramsau – 51. miejsce (K-120), 39. miejsce (K-90)
- 2001 Lahti – 29. miejsce (K-116), 11. miejsce (K-90)
- 2003 Val di Fiemme/Predazzo – 47. miejsce (K-120), 47. miejsce (K-95)
- 2005 Oberstdorf – 20. miejsce (K-90), 18. miejsce (K-120)
- 2007 Sapporo – 19. miejsce (K-120), 5. miejsce (K-90)
- 2009 Liberec – 6. miejsce (K-90), złoty medal (K-120)
- 2011 Oslo – 29. miejsce (K-95), 43. miejsce (K-120)
- Drużynowo