Andrzej Rzeczycki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Andrzej Rzeczycki herbu Janina (zm. w 1608 roku) – instygator koronny w latach 1587-1608[1], podkomorzy lubelski w latach 1591-1608, pisarz ziemski łukowski w latach 1586-1591, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1592 roku, członek dworu Zygmunta III Wazy w 1590 roku[2].
Instygator w sprawie Zborowskiego na sejmie 1585[3].
Poseł na sejm koronacyjny 1587/1588 roku z województwa lubelskiego.
Był wyznawcą kalwinizmu[4]. Jako ewangelik i deputat na Trybunał Główny Koronny w Lublinie był wybrany prowizorem przez protestancko-prawosławną konfederację wileńską w 1599 roku[5].