Loading AI tools
włoski duchowny katolicki, kardynał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angelo Scola (ur. 7 listopada 1941 w Malgrate[1]) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i teologii, biskup diecezjalny Grosseto w latach 1991–1995, rektor Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w latach 1995–2002, patriarcha Wenecji w latach 2002–2011, wielki przeor na Veneto z Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie w latach 2002–2011, przewodniczący Konferencji Episkopatu Triveneta w latach 2002–2011, kardynał prezbiter od 2003, administrator apostolski sede vacante diecezji Treviso w latach 2009–2010, arcybiskup metropolita Mediolanu w latach 2011–2017, przewodniczący Konferencji Biskupów Lombardzkich w latach 2011–2017, od 2017 arcybiskup senior archidiecezji Mediolanu.
Kardynał prezbiter | |||
Angelo Scola (2014) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1941 | ||
Arcybiskup metropolita Mediolanu | |||
Okres sprawowania |
2011–2017 | ||
Patriarcha Wenecji | |||
Okres sprawowania |
2002–2011 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
18 lipca 1970 | ||
Nominacja biskupia |
20 lipca 1991 | ||
Sakra biskupia |
21 września 1991 | ||
Wybór patriarchy |
5 stycznia 2002 | ||
Kreacja kardynalska |
21 października 2003 | ||
Kościół tytularny | |||
Strona internetowa |
Data konsekracji |
21 września 1991 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Miejsce |
katedra św. Wawrzyńca | ||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Adelmo Tacconi | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Studiował na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie (obronił doktorat z filozofii w 1967) oraz w seminariach w Saronno i Venegono koło Mediolanu[2]. Święcenia kapłańskie przyjął 18 lipca 1970 w Mediolanie z rąk biskupa Teramo-Atri Abele Coniglego[2]. Kontynuował studia w Szwajcarii, obronił doktorat z teologii na uniwersytecie we Fryburgu na podstawie pracy o Tomaszu z Akwinu[2]. Przez pewien czas przebywał w Monako i Francji, po powrocie do Włoch działał w ruchu Communione e Liberazione ks. Luigiego Giussaniego[2]. Wykładał na uniwersytecie we Fryburgu, a także w Instytucie Badań nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.
20 lipca 1991 został mianowany biskupem diecezjalnym Grosseto[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 21 września 1991 prefekt Kongregacji ds. Biskupów kardynał Bernardin Gantin[2]. Po czterech latach pracy w diecezji zrezygnował i przeszedł do Kurii Rzymskiej[2]. Był rektorem magnifico Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego oraz prezydentem Instytutu Badań nad Małżeństwem i Rodziną[2]. 5 stycznia 2002 zastąpił kardynała Marca Cé na urzędzie patriarchy Wenecji.
W październiku 2003 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera SS. XII Apostoli[2]. Mianowany został relatorem generalnym XI sesji zwykłej Światowego Synodu Biskupów, planowanej w Watykanie na październik 2005[2].
28 czerwca 2011 zastąpił emerytowanego kardynała Dionigiego Tettamanziego na stanowisku arcybiskupa metropolity Mediolanu. Ingres odbył się 25 września 2011[1]. 7 lipca 2017 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z zajmowanego urzędu[3].
Był wymieniany w gronie faworytów do następstwa (tzw. papabile) po zmarłym w kwietniu 2005 Janie Pawle II oraz ponownie po rezygnacji z urzędu Benedykta XVI w lutym 2013[4]. 7 listopada 2021 w związku z ukończeniem 80 lat stracił prawo do udziału w przyszłych konklawe[5].
9 grudnia 2010 otrzymał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.