Balbina Rzymska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Balbina Rzymska (zm. ok. 130 w Rzymie[1][2]) – męczennica wczesnochrześcijańska, święta Kościoła katolickiego.
męczennica | |||
Pomnik św Balbiny w Rzymie | |||
Data i miejsce śmierci |
ok. 130 | ||
---|---|---|---|
Czczona przez | |||
Wspomnienie | |||
Szczególne miejsca kultu | |||
|
Była córką rzymskiego trybuna wojskowego św. Kwiryna, prawdopodobnie męczennika w czasach panowania Hadriana (117–138)[uwaga 1]. Została ochrzczona, jak wcześniej jej ojciec, przez papieża Aleksandra I (109–116)[3].
Balbina miała odnaleźć okowy św. Piotra i podarować je Teodorze, siostrze Hermesa. Opisują to Acta et vita s. Alexandrini oraz Passio s. Hermetis[4] , współcześnie uważane za utwory legendarne[3], pozbawione historycznego znaczenia[4] .
Miała ponieść śmierć męczeńską za wiarę wraz z Kwirynem[1][2], albo też wg innej wersji zmarła śmiercią naturalną[1]. Została pochowana obok ojca w katakumbach św. Pretekstata przy Via Appia[1]. Później jej relikwie zostały przeniesione do rzymskiej bazyliki pod wezwaniem świętej na Awentynie. Również cmentarz nosił jej imię.
Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 31 marca.