Bitwa pod Tali-Ihantala
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Tali-Ihantala – bitwa stoczona w trakcie wojny kontynuacyjnej pomiędzy Finlandią a Związkiem Radzieckim w dniach od 25 czerwca do 9 lipca 1944 roku w pobliżu wiosek Tali oraz Ihantala na Przesmyku Karelskim. Była ona największą bitwą w historii państw nordyckich[1].
II wojna światowa, front wschodni, część wojny kontynuacyjnej | |||
Fińscy żołnierze maszerujący obok zniszczonego radzieckiego czołgu T-34 | |||
Czas |
25 czerwca – 9 lipca 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
okolice miejscowości Tali oraz Ihantala, Przesmyk Karelski | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Finów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
60°46′N 28°53′E |
Po przegranej bitwie pod Tienhaara, wojska radzieckie pod wodzą marszałka Leonida Goworowa skupiły się w większości w rejonie Juustila-Ihantala, skąd przeprowadziły atak na pozycje fińskie. Po raz pierwszy w trakcie trwania ofensywy Sowietom nie udało się uzyskać znaczących zdobyczy[2], natomiast obrońcy zdołali zwyciężyć starcie mimo dużej przewagi liczebnej sił radzieckich[1][3][4].