Bokmål
jeden z dwóch oficjalnych standardów języka norweskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bokmål?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bokmål [ˈbuːkmɔːl] (dosł. „język książkowy”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego. Około 85–90% mieszkańców Norwegii pisze w wariancie bokmål niezależnie od dialektu[1], jest to również forma najczęściej nauczana na kursach języka norweskiego dla obcokrajowców.
Obszar |
Norwegia, małe grupy w Szwecji, Danii i USA | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
4 miliony | ||||||
Pismo/alfabet | |||||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||||
Status oficjalny | |||||||
język urzędowy | Norwegia, Svalbard, Rada Nordycka | ||||||
Organ regulujący | Rada Języka Norweskiego | ||||||
Kody języka | |||||||
ISO 639-1 | nb | ||||||
ISO 639-2 | nob | ||||||
ISO 639-3 | nob | ||||||
IETF | nb | ||||||
Glottolog | norw1259 | ||||||
Linguist List | nob | ||||||
WALS | nor | ||||||
SIL | NRR | ||||||
Występowanie | |||||||
Zakres geograficzny występowania odmian języka norweskiego | |||||||
W Wikipedii | |||||||
| |||||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Oficjalnie nazwy „bokmål” używa się tylko w odniesieniu do języka pisanego i ściśle z nim związanych form mówionych używanych w mediach, teatrze itp., ale w rzeczywistości wariant ten ma żywe podłoże w języku mówionym, w dialekcie zwanym standard østnorsk[2]. Nie jest znana liczba osób, dla których mówiony bokmål jest językiem ojczystym, ale Kjell Venås, norweski językoznawca, szacuje, że może to być ponad 20% mieszkańców kraju, tzn. około miliona ludzi[3].
Nazwy bokamál używano w języku staronorweskim na określenie łaciny, a później, po reformacji, języka liturgicznego. Od lat 50. XIX wieku zaczęto używać nazw bogmaal i bogsprog dla podkreślenia różnicy między językiem pisanym a językiem mówionym i dialektami, ale także żeby odróżnić stosowany wówczas w Norwegii w charakterze języka urzędowego duński od formującego się wówczas wariantu nynorsk[4]. Nazwy tej dla inspirowanego duńską ortografią języka pisanego używa się od roku 1929.