Brabham BT24
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brabham BT24 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Rona Tauranaka dla brytyjskiego zespołu Brabham. Samochód ten uczestniczył w sezonach 1967–1969. W sezonie 1967 Denny Hulme, korzystając z trzech modeli Brabhama (BT19, BT20 oraz BT24) zdobył tytuł mistrza świata kierowców, a Brabham Racing Organisation – mistrza świata konstruktorów. Zbudowano tylko trzy samochody BT24.
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | |||
Zawieszenie przednie |
podwójny łącznik poprzeczny, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory | ||
Zawieszenie tylne |
odwrócony niższy łącznik poprzeczny, podwójny drążek reakcyjny, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory | ||
Silnik |
Repco V8 2994 cm³ o zapłonie iskrowym, umieszczony wzdłużnie przed osią tylną | ||
Skrzynia biegów | |||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Mistrzostwa | |||
Kierowców | |||
Konstruktorów | |||
Wyścigi | |||
Wyścigi |
21 | ||
Wygrane |
3 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
1 | ||
| |||
|
Nadwozie bolidu nadal – jak poprzednie Brabhamy – opierało się na stalowej kratownicy przestrzennej, co było postrzegane jako konserwatywne rozwiązanie, tym bardziej że większość zespołów używała w tamtym czasie teoretycznie lżejszego i sztywniejszego monocqoue'u. W porównaniu do Lotusa 49 samochód wyglądał wręcz przestarzale, ale w przeciwieństwie do modelu 49 był również niezawodny.