Bracia Włosi

Bracia Włosi
Fratelli d’Italia
Państwo	Włochy
Skrót	FdI
Lider	Giorgia Meloni
Data założenia	2012
Adres siedziby	Rzym
Ideologia polityczna	narodowy konserwatyzm
Liczba członków	ok. 130 tys. (2021)
Członkostwo; międzynarodowe	Partia Europejskich Konserwatystów i Reformatorów
Grupa w Parlamencie; Europejskim	Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy
Młodzieżówka	Gioventù Nazionale
Barwy	niebieska
	Strona internetowa

Bracia Włosi^[2] (wł. Fratelli d’Italia, FdI), właśc. Bracia Włosi – Sojusz Narodowy (wł. Fratelli d’Italia – Alleanza Nazionale, FdI-AN)^[3] – włoska partia polityczna o profilu narodowo-konserwatywnym^[4]. Do 2014 działała pod nazwą Bracia Włosi – Centroprawica Narodowa (wł. Fratelli d’Italia – Centrodestra Nazionale, FdI-CN). Ugrupowanie należy do Partii Europejskich Konserwatystów i Reformatorów^[5].

Szybkie fakty Państwo, Skrót ...

Zamknij

Historia

Ugrupowanie powstało z połączenia dwóch grup politycznych utworzonych w połowie grudnia 2012. Pierwszą z nich (Centroprawicę Narodową) powołał Ignazio La Russa, jeden z krajowych koordynatorów Ludu Wolności. Nastąpiło to w uzgodnieniu z liderem PdL Silviem Berlusconim, aby zapewnić w przyszłych wyborach w ramach centroprawicowej koalicji dodatkową listę o profilu bardziej prawicowym^[6]. Frakcję Bracia Włosi utworzyli mniej więcej w tym samym czasie Giorgia Meloni i Guido Crosetto, również należący do Ludu Wolności^[7]. Obie grupy, reprezentujące w znacznej mierze dawnych działaczy Sojuszu Narodowego i polityków przeciwnych rządowi Mario Montiego, skonsolidowały się po kilku dniach^[8]. Do nowej formacji przyłączyło się łącznie około 25 parlamentarzystów krajowych i europejskich, którzy m.in. powołali własną frakcję w Senacie^[9]. Na potrzeby wyborów parlamentarnych w 2013 FdI-CN przystąpiła do bloku centroprawicy opartego na PdL i Lidze Północnej.

W wyniku wyborów partia nie uzyskała mandatów w Senacie. Do Izby Deputowanych XVII kadencji wynik na poziomie 2% głosów przełożył się na 9 mandatów^[10]. Samodzielnie wystartowała następnie w wyborach europejskich w 2014, uzyskując około 3,7% głosów i nie przekraczając wyborczego progu^[11].

W wyborach w 2018 Bracia Włosi wystartowali w ramach koalicji centroprawicy, która otrzymała najwyższe poparcie na poziomie około 37% głosów. Partię poparło po około 3,5% głosujących w wyborach do każdej z izb. Ugrupowanie wywalczyło łącznie około 50 mandatów w parlamencie z puli proporcjonalnej i większościowej^[12]^[13]^[14]. W 2019 Marco Marsilio został pierwszym należącym do partii prezydentem regionu, wygrywając z ramienia centroprawicowej koalicji wybory w Abruzji^[15]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku partia po raz pierwszy przekroczyła próg wyborczy, wprowadzając 6 deputowanych^[16]^[17].

W 2021 ugrupowanie stało się jedyną istotną siłą parlamentarną pozostającą w opozycji do rządu Maria Draghiego^[18]. Formacja w wyborach w 2022 startowała ponownie w ramach koalicji centroprawicy, która uzyskała większość w parlamencie. Bracia Włosi uzyskali w tych wyborach największe poparcie – ich listy do każdej z izb otrzymały po około 26% głosów. Partia wprowadziła 119 posłów i 66 senatorów^[19]^[20]. W październiku 2022 przewodnicząca ugrupowania Giorgia Meloni została nowym premierem Włoch^[21].

W wyborach europejskich w 2024 Bracia Włosi zajęli pierwsze miejsce (28,8% głosów i 24 mandaty)^[22].

Przewodniczący

Partią początkowo kierowała trójka jej założycieli, w latach 2013–2014 przewodniczył jej Ignazio La Russa, następnie na jej czele stanęła Giorgia Meloni^[23].

Poparcie

Więcej informacji Wybory, Głosy (tys.) ...

Izba Deputowanych
Wybory^[16]	Głosy (tys.)	%	Mandaty
2013	666	2,0	9
2018	1427	4,4	32
2022	7303	26,0	119

Zamknij

Więcej informacji Wybory, Głosy (tys.) ...

Senat
Wybory^[16]	Głosy (tys.)	%	Mandaty
2013	590	1,9	0
2018	1286	4,3	18
2022	7167	26,0	69

Zamknij

Więcej informacji Wybory, Głosy (tys.) ...

Parlament Europejski
Wybory^[16]	Głosy (tys.)	%	Mandaty
2014	1004	3,7	0
2019	1723	6,5	6^[17]
2024	6725	28,8	24

Zamknij

Przypisy

[1]
Sondaggi a picco? Adesso per la Lega anche i tesserati sono al palo. Invece Fratelli d’Italia cresce e rischia di mangiarsi Salvini a breve. lanotiziagiornale.it, 6 kwietnia 2021. [dostęp 2022-10-31]. (wł.).
[2]
Łukasz Maślanka: Prawicowa koalicja wygrywa wybory parlamentarne we Włoszech. pism.pl, 28 września 2022. [dostęp 2022-10-25].
[3]
Statuto registrato il 31.10.2019. fratelli-italia.it, listopad 2019. [dostęp 2024-02-24]. (wł.).
[4]
Parties and Elections in Europe: Italy. parties-and-elections.eu. [dostęp 2013-02-17]. (ang.).
[5]
About ECR Party. ecrparty.eu. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
[6]
Pdl, la destra in fermento La Russa se ne va e fonda «Centrodestra nazionale». corriere.it, 18 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
[7]
Meloni e Crosetto dicono addio Ma il Cavaliere si riprende il Pdl. corriere.it, 21 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
[8]
Dal Centrodestra nazionale ai Fratelli d’Italia: Giorgia Meloni e Guido Crosetto vicini a Ignazio La Russa. huffingtonpost.it, 20 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
[9]
Variazioni nella composizione dei gruppi del Senato nella XVI Legislatura. senato.it. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).
[10]
Elezioni 2013. corriere.it. [dostęp 2013-02-26]. (wł.).
[11]
Elezioni 2014: Europee. interno.it. [dostęp 2014-06-01]. (wł.).
[12]
Elezioni 2018. ilsole24ore.com. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).
[13]
Camera: il nuovo Parlamento. corriere.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).
[14]
Senato: il nuovo Parlamento. corriere.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).
[15]
Elezioni Abruzzo, i risultati: vince il centrodestra, Marsilio governatore. Lega primo partito, crollo M5s. repubblica.it, 10 lutego 2019. [dostęp 2019-04-02]. (wł.).
[16]
Archivio storico delle elezioni. interno.gov.it. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).
[17]
W tym jeden mandat, którego objęcie zawieszono do czasu zakończenia procedury brexitu.
[18]
Włochy skręcają ku radykalnej prawicy. dw.com, 26 września 2022. [dostęp 2022-10-13].
[19]
Elezioni: centrodestra al 43,8 per cento alla Camera, 44 per cento al Senato. agenzianova.com, 26 września 2022. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).
[20]
Tutti gli eletti in Parlamento, partito per partito. pagellapolitica.it, 29 września 2022. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).
[21]
Il Governo Meloni giura al Quirinale nelle mani di Mattarella. rainews.it, 22 października 2022. [dostęp 2022-10-22]. (wł.).
[22]
Europee, amministrative e regionale (Piemonte) 8–9 giugno 2024 e ballottaggi. interno.gov.it. [dostęp 2024-07-04]. (wł.).
[23]
Biografia. giorgiameloni.it. [dostęp 2018-02-04]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona partii. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).

[1] [1]
Sondaggi a picco? Adesso per la Lega anche i tesserati sono al palo. Invece Fratelli d’Italia cresce e rischia di mangiarsi Salvini a breve. lanotiziagiornale.it, 6 kwietnia 2021. [dostęp 2022-10-31]. (wł.).

[2] [2]
Łukasz Maślanka: Prawicowa koalicja wygrywa wybory parlamentarne we Włoszech. pism.pl, 28 września 2022. [dostęp 2022-10-25].

[3] [3]
Statuto registrato il 31.10.2019. fratelli-italia.it, listopad 2019. [dostęp 2024-02-24]. (wł.).

[4] [4]
Parties and Elections in Europe: Italy. parties-and-elections.eu. [dostęp 2013-02-17]. (ang.).

[5] [5]
About ECR Party. ecrparty.eu. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).

[6] [6]
Pdl, la destra in fermento La Russa se ne va e fonda «Centrodestra nazionale». corriere.it, 18 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).

[7] [7]
Meloni e Crosetto dicono addio Ma il Cavaliere si riprende il Pdl. corriere.it, 21 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).

[8] [8]
Dal Centrodestra nazionale ai Fratelli d’Italia: Giorgia Meloni e Guido Crosetto vicini a Ignazio La Russa. huffingtonpost.it, 20 grudnia 2012. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).

[9] [9]
Variazioni nella composizione dei gruppi del Senato nella XVI Legislatura. senato.it. [dostęp 2013-02-17]. (wł.).

[10] [10]
Elezioni 2013. corriere.it. [dostęp 2013-02-26]. (wł.).

[11] [11]
Elezioni 2014: Europee. interno.it. [dostęp 2014-06-01]. (wł.).

[12] [12]
Elezioni 2018. ilsole24ore.com. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).

[13] [13]
Camera: il nuovo Parlamento. corriere.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).

[14] [14]
Senato: il nuovo Parlamento. corriere.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-07]. (wł.).

[15] [15]
Elezioni Abruzzo, i risultati: vince il centrodestra, Marsilio governatore. Lega primo partito, crollo M5s. repubblica.it, 10 lutego 2019. [dostęp 2019-04-02]. (wł.).

[interno-16] [16]
Archivio storico delle elezioni. interno.gov.it. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).

[br-17] [17]
W tym jeden mandat, którego objęcie zawieszono do czasu zakończenia procedury brexitu.

[18] [18]
Włochy skręcają ku radykalnej prawicy. dw.com, 26 września 2022. [dostęp 2022-10-13].

[19] [19]
Elezioni: centrodestra al 43,8 per cento alla Camera, 44 per cento al Senato. agenzianova.com, 26 września 2022. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).

[20] [20]
Tutti gli eletti in Parlamento, partito per partito. pagellapolitica.it, 29 września 2022. [dostęp 2022-10-13]. (wł.).

[21] [21]
Il Governo Meloni giura al Quirinale nelle mani di Mattarella. rainews.it, 22 października 2022. [dostęp 2022-10-22]. (wł.).

[22] [22]
Europee, amministrative e regionale (Piemonte) 8–9 giugno 2024 e ballottaggi. interno.gov.it. [dostęp 2024-07-04]. (wł.).

[23] [23]
Biografia. giorgiameloni.it. [dostęp 2018-02-04]. (wł.).

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]