Centaur (1892)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Centaur – polski holownik portowy, uprzednio morski zbudowany w stoczni B.Wencke Söhne w Hamburgu w 1892. Służył uprzednio jako niemiecki. Poprzednio nosił nazwy: Ernst, Union, Sambor i Simson.
Poprzednie nazwy |
Union, Ernst, Sambor, Simson |
---|---|
Bandera | |
Znak wywoławczy |
SPFX |
Armator |
Zarząd Portu Gdynia |
Dane podstawowe | |
Typ |
holownik portowy, uprzednio morski |
Historia | |
Stocznia |
B.Wencke Söhne, Hamburg |
Data wodowania | |
Data wycofania ze służby |
1962 |
Dane techniczne | |
Liczebność załogi |
7 |
Długość całkowita (L) |
35,1 m |
Szerokość (B) |
6,6 m |
Zanurzenie (D) |
3,8 m |
Pojemność |
209 BRT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
jedna 2-cylindrowa parowa maszyna tłokowa podwójnego rozprężania, 620 KM |
Liczba śrub napędowych |
1 |
Prędkość maks. |
8 w. |
Holownik zbudowany został w stoczni B.Wencke Söhne w Hamburgu w 1892 roku. Wszedł do eksploatacji u niemieckiego armatora Bugsier-, Reederei- und Bergungs AG w Hamburgu jako „Simson”[1]. Zakupiony został wraz z pięcioma innymi holownikami tej firmy przez Towarzystwo "Żegluga Wisła – Bałtyk" w listopadzie 1926 roku w celu holowania morskich lichtug z węglem z Tczewa do krajów skandynawskich. 12 grudnia 1926 r. jako „Sambor” został uroczyście oddany do eksploatacji wraz z całą flotą Towarzystwa[2].
Po likwidacji spółki w sierpniu 1928 roku, został w 1929 roku nabyty przez gdańską firmę Sieg und Co GmbH i pływał pod nazwą „Union”[2]. Po przebudowie w stoczni Schihaua w Elblągu w 1936 roku zmieniono mu nazwę na „Ernst”[3]. W 1940 roku został przejęty przez marynarkę niemiecką Kriegsmarine, lecz w tym samym roku zwrócony armatorowi[4]. W 1945 został ewakuowany na zachód i znalazł się w Kilonii[4].
Jako jednostka należąca uprzednio do Wolnego Miasta Gdańska, został przyznany Polsce przez Sojuszniczą Radę Kontroli 28 czerwca 1947 roku i przybył do Gdyni 13 listopada 1947 roku (holując holownik „Mamut”)[4]. Według starszej literatury, 13 grudnia 1947 podniósł po raz drugi polską banderę. Wszedł do eksploatacji w Wydziale Holowniczo-Ratowniczym Żeglugi Polskiej pod nazwą „Centaur”[4]. Następnie służył jako holownik portowy Zarządu Portu Gdynia[2]. Został wycofany z eksploatacji w 1962 roku, po czym złomowany[4].