Cerkiew św. Dymitra w Żerczycach
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cerkiew św. Dymitra – prawosławna cerkiew w Żerczycach. Należy do parafii pod tym samym wezwaniem, która z kolei funkcjonuje w strukturach dekanatu Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
A-329 z dnia 15.12.2010 | |||||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||||||
Wezwanie |
św. Dymitra | ||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
26 października/8 listopada | ||||||||||||||||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||||
Cudowne ikony |
Tichwińska Ikona Matki Bożej (kopia) | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
52°28′22″N 23°04′52″E | |||||||||||||||||||||
|
Brakuje źródeł pozwalających na ustalenie dokładnej daty powstania parafii i pierwszej cerkwi prawosławnej w Żerczycach. Chociaż miejscowa tradycja mówi nawet o jej powstaniu w 1001, pierwsza wzmianka w dokumentach o świątyni pochodzi dopiero z 1583. W XVII w. cerkiew w Żerczycach przyjęła unię. W 1662 w miejscowości zbudowano nową świątynię, gdyż starszy obiekt sakralny został zniszczony podczas działań wojennych. Kolejną unicką cerkiew wzniesiono w Żerczycach między 1726 a 1789.
W 1839, na mocy postanowień synodu połockiego, miejscowa parafia przeszła na prawosławie i od tej pory funkcjonowała w ramach eparchii wileńskiej i litewskiej (od początku XX wieku eparchii grodzieńskiej) Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W latach 1869–1871 wzniesiono na jej potrzeby nową świątynię, która przetrwała do pożaru w 1944. Obecnie istniejąca cerkiew powstała po II wojnie światowej i jest kopią poprzedniej budowli.
Cerkiew w Żerczycach jest ośrodkiem kultu uznawanej za cudotwórczą kopii Tichwińskiej Ikony Matki Bożej, która według miejscowej legendy pochodziła z Wilna. Oryginał wizerunku uległ zniszczeniu w pożarze w 1944, w czasie odbudowy cerkwi zastąpiono go kopią.
Teren cerkiewny otoczony jest murowanym ogrodzeniem z główną bramą wjazdową od frontu, zwieńczoną niewielką ikoną Chrystusa i krzyżem. W sąsiedztwie świątyni znajduje się kilka drzew oraz kilkanaście nagrobków osób związanych z parafią, krzyży wotywnych lub wzniesionych ku pamięci osób zabitych podczas II wojny światowej lub w latach po niej.