Changsha

Changsha (chiń. upr. 长沙; chiń. trad. 長沙; pinyin Chángshā) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, ośrodek administracyjny prowincji Hunan, port nad rzeką Xiang Jiang (uchodzi do jeziora Dongting Hu).

Szybkie fakty Państwo, Prowincja ...

Changsha

长沙

montagem de Changsha
Państwo	Chiny
Prowincja	Hunan
Powierzchnia	738 km²
Populacja (2018) • liczba ludności	4 020 000[1]
Nr kierunkowy	0731
Kod pocztowy	410000
Tablice rejestracyjne	湘A
Położenie na mapie Chin Changsha
28°11′46″N 112°58′20″E
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Zamknij

W I tysiącleciu p.n.e. obszar ten był centrum południowej części państwa Chu. Miasto początkowo nosiło nazwę Qingyang. Za czasów dyanstii Qin (221-207 p.n.e.) miasto stało się ważnym punktem dla wypraw Qin do prowincji Guangdong. Miasto zmieniło nazwę na Changsha w 589 r., kiedy stało się siedzibą administracyjną prefektury Tan. W tym czasie straciło jednak na znaczeniu, ponieważ ruch z Guangdong został w większości przekierowany w górę doliny rzeki Gan Jiang w Jiangxi. Po upadku dynastii Tang (618-907), miasto stało się stolicą niezależnego państwa Chu (927-951). Następnie miasto zostało włączone do dynastii Song (960-1279). W latach 750-1100, gdy Changsha stała się ważnym miastem handlowym, populacja tego obszaru wzrosła dziesięciokrotnie. Od 1664 r. było stolicą Hunanu i stało się jednym z głównych rynków ryżu w Chinach. Podczas powstania tajpingów miasto było oblegane przez powstańców (1854), ale nigdy nie upadło; następnie stało się główną bazą do stłumienia powstania^[2]. Na początku XX wieku mieszkała tu niewielka grupa kupców i misjonarzy z Zachodu. Do końca lat 70. XX wieku przyjeżdżały tu tłumy osób, by zobaczyć stolicę prowincji Hunan, skąd pochodził przewodniczący Mao Zedong.

• Południowa Góra Heng (Hengshannan, zwana też Nanyue), jedna z chińskich 5 gór świętych
• Wulingyuan (Zhangjiajie, zwane „chińskim Yellowstone”), duży rezerwat przyrody, leży 350 km na zachód od Changsha. Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Ośrodek szkolnictwa wyższego, przemysłu bawełnianego, spożywczego, elektrotechnicznego, hutniczego i maszynowego oraz hafciarstwa^[3].

• Świątynia Lushan ma podobno ponad 1700 lat. Z pawilonu z czasów dynastii Qing na szczycie wzgórza rozciąga się wspaniały widok.

• Muzeum Prowincji Hunan – największą^[4] część ekspozycji stanowią eksponaty pochodzące z pobliskiego stanowiska archeologicznego znanego jako grobowce z Mawangdui. Na znaleziska datowane na okres od III wiek p.n.e. – I wiek n.e. hafty jedwabne, lustro z brązu, manuskrypty spisane na jedwabiu.
• Ośrodek Szkolenia Nauczycieli (Diyishifan) – pierwszy taki ośrodek w prowincji, gdzie kształcił się Mao Zedong
• Muzeum Towarzysza Mao (Mao Zedong Tongzhi Jinianguana)
• Rekonstrukcja latarni morskiej na Faros (jeden ze starożytnych cudów świata)

• Arezzo, Włochy
• Augsburg, Niemcy
• Fryburg, Szwajcaria
• Gumi, Korea Południowa
• Kagoshima, Japonia
• Kimberley, RPA
• Latenapula, Sri Lanka
• Mons, Belgia
• Puluolua, Nowa Zelandia
• Saint Paul, Stany Zjednoczone