Cios – blok z kamienia najczęściej w kształcie prostopadłościanu. Ma przynajmniej jedną powierzchnię obrobioną w sposób dekoracyjny techniką dłutowania, młotkowania, gładzenia, groszkowania, szpicowania[1] i przeznaczoną do eksponowania na powierzchni lica budowli. Stosowany był do wznoszenia monumentalnych budynków już w starożytności (Egipt, Grecja, Rzym), w budownictwie romańskim i gotyckim, później w budynkach reprezentacyjnych (najczęściej neoromańskich) oraz przy budowie silnie obciążonych elementów, jak fundamenty, filary mostów i wiaduktów[2][3]. W świątyni Jowisza w Baalbeku ciosy miały długość 9,5 metra i szerokość 4 metrów. W średniowieczu ze względów ekonomicznych tylko w przypadku okazałych budowli, np. niektórych katedr, stosowano wyłącznie ciosy. W innych budowlach ciosy służyły wyłącznie jako elementy konstrukcyjne (np. węgły), a przestrzeń między nimi była wypełniana drobnymi kamieniami, często o różnej wysokości[4].
Ciosy można obrabiać na dziko (o nieregularnej powierzchni), ze sfazowanymi krawędziami, na wzór szlifu diamentowego, poduszkowy itp.[3].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
