Dezercja ukraińskich policjantów na Wołyniu w 1943 roku
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Dezercja ukraińskich policjantów na Wołyniu w 1943 roku – dezercja ze służby niemieckiej części ukraińskich policjantów z ukraińskich policyjnych formacji pomocniczych (Ukrainische Hilfspolizei) na Wołyniu (4–5 tysięcy[1] z ogólnej liczby ponad 11 tysięcy) w ciągu marca i kwietnia 1943.
Policja pomocnicza Schuma (Schutzmannschaft) na Wołyniu była ważnym ogniwem niemieckiej polityki okupacyjnej: obsadzała umocnione posterunki policji, ochraniała ważne obiekty, nadzorowała ściąganie kontyngentów, uczestniczyła w Holocauście Żydów i pacyfikacjach ludności cywilnej. Jednak od jesieni 1942 u ukraińskich policjantów Schuma zaczęły narastać nastroje buntu, związane z objęciem pacyfikacjami przez władze okupacyjne ludności ukraińskiej. Należy dodać, że część policjantów współpracowała z terenowymi ogniwami OUN-B, OUN-M, a nawet partyzantką sowiecką. Po dezercji duża część policjantów-dezerterów dołączyła do UPA i wzięła aktywny udział w ludobójstwie polskiej ludności cywilnej na Wołyniu.