EW90
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
ET 165 (oznaczenie na PKP EW90) – elektryczne zespoły trakcyjne produkowane w latach 1928-1933 i eksploatowane na liniach S-Bahn w Berlinie.
Zespół EW90-12 w Kościerzynie | |||
Kraj produkcji | |||
---|---|---|---|
Producent |
AEG, DMV, O&K, SSW | ||
Lata budowy |
1928-1933 | ||
Układ osi |
Bo'Bo'+2'2' | ||
Układ wagonów |
s+d (silnikowy + doczepny) | ||
Wymiary | |||
Masa służbowa |
67,2 t | ||
Długość |
35,46 m | ||
Średnica kół |
900 mm | ||
Napęd | |||
Typ silników |
GBM 700 | ||
Liczba silników |
4 x 63 KW | ||
Napięcie zasilania |
800 V | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Moc ciągła |
252 kW | ||
Prędkość konstrukcyjna |
80 km/h | ||
Parametry użytkowe | |||
Liczba miejsc siedzących |
119 | ||
|
54 jednostki tego typu pochodzące z Berlina zostały w ramach reparacji wojennych po II wojnie światowej przekazane do Polski i przebudowane w Polsce, w latach 1951−1957, w zakładach ZNTK Lubań i ZNTK Gdańsk. Przystosowano je do odbioru prądu z sieci trakcyjnej (oryginalnie były zasilane z trzeciej szyny) i eksploatowano na liniach SKM w Trójmieście. Jeden z dwóch zachowanych EW90 został uratowany przed zniszczeniem i pozbawiony części wyposażenia wnętrza znajduje się w skansenie w Kościerzynie[1] (jest to jednostka złożona z członów EW90-12 i EW90-05). Drugi z zachowanych znajduje się w skansenie kolejowym w Pyskowicach (jest to jednostka EW90-36), dwa człony innego składu stoją opuszczone na bocznicy kolejowej Gdynia Cisowa. Kolejny zachowany człon jednostki o numerze 28 niszczeje na terenie lokomotywowni w Czeremsze. W 2011 roku odnaleziono wrak kolejnego EW90 w polach pod Sędziszowem[2]. Kolejny zachowany człon o numerze 43 niszczeje na terenie dawnej wagonowni w Chełmie[3].
- Wrak EW90-36 w skansenie w Pyskowicach