Faza pomorska
okres podczas zlodowacenia północnopolskiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Faza pomorska – faza postojowa czoła lądolodu skandynawskiego podczas zlodowacenia północnopolskiego.
Wyróżnianie fazy pomorskiej opiera się przede wszystkim na kryterium geomorfologicznym, mianowicie istnieniu wyraźnego ciągu moren czołowych[1], przebiegającego przez Pomorze[2], w przybliżeniu przez okolice Myśliborza, Choszczna, Drawska Pomorskiego, Miastka i Bytowa, a dalej na wschód przez okolice Iławy, Morąga i Olsztyna[3]. Najwyższym wzniesieniem tego ciągu moren jest Wieżyca.
Moreny fazy pomorskiej kontynuują się na zachód na terenie Niemiec, gdzie fazę nazywa się tak samo (Pommern-Phase), a dalej w Danii, gdzie używa się nazwy faza Bælthav[4]. Podczas fazy pomorskiej wody roztopowe lodowca odpływały na zachód Pradoliną Toruńsko-Eberswaldzką[5].
Jako pierwszy fazę tę wyróżnił Paul Woldstedt(inne języki)[6].