<span class="mw-page-title-main">Filip II Habsburg</span>

Filip II Habsburg

Filip II – król Neapolu i Sycylii w latach 1554–1598, władca Niderlandów w latach 1555–1598, król Hiszpanii w latach 1556–1598 i Portugalii w latach 1580–1598 jako Filip I, z dynastii Habsburgów. Syn Karola V Habsburga oraz Izabelli Aviz . Ojciec króla Hiszpanii i Portugalii, Filipa III. W historiografii hiszpańskiej jest, obok swojego ojca, zaliczany do tak zwanych Habsburgów większych , w odróżnieniu od swoich potomków, Habsburgów mniejszych . Rozbudował odziedziczone po ojcu, pierwsze w dziejach supermocarstwo o zasięgu globalnym. Obejmowało ono dużą część Europy, a dzięki opanowaniu Portugalii, również niemal wszystkie europejskie kolonie: znaczne obszary obydwu Ameryk, forty nadbrzeżne Afryki i Indii oraz Filipiny . Wtedy właśnie ukuto wyrażenie o imperium, w którym Słońce nigdy nie zachodzi ; również w sferze kultury panowanie Filipa II uchodzi za złoty wiek Hiszpanii. Z rządami Filipa  związane są też pierwsze poważne klęski zwiastujące zmierzch imperium hiszpańskiego za jego następców: bunt w Niderlandach, który przerodził się w osiemdziesięcioletnią wojnę i zakończył utratą ich północnej części, oraz klęska Wielkiej Armady w walce z Anglią. 