Giovanni Gronchi

Giovanni Gronchi (ur. 10 września 1887 w Pontederze, zm. 17 października 1978 w Rzymie) – włoski polityk, przewodniczący Izby Deputowanych (1948–1955), prezydent Republiki Włoskiej w latach 1955–1962.

Giovanni Gronchi

Data i miejsce urodzenia	10 września 1887 Pontedera
Data i miejsce śmierci	17 października 1978 Rzym
Prezydent Republiki Włoskiej
Okres	od 11 maja 1955 do 11 maja 1962
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Luigi Einaudi
Następca	Antonio Segni
Odznaczenia

Życiorys

Działał w ruchu chrześcijańskim założonym przez księdza Romola Murriego. Pracował jako wykładowca literatury na uniwersytetach w Parmie, Bergamo i innych. W 1919 znalazł się wśród założycieli zainicjowanej przez Luigiego Sturzo Włoskiej Partii Ludowej. Był deputowanym i od 1922 sekretarzem stanu w resorcie przemysłu i handlu w gabinecie Benita Mussoliniego. Ustąpił w 1923, gdy ludowcy sprzeciwili się współpracy z faszystami. W 1926 utracił mandat poselski, wycofał się z życia publicznego, zajął się działalnością naukową i przemysłową.

Do polityki powrócił po upadku reżimu. W 1944 objął urząd ministra przemysłu i handlu. W 1946 został deputowanym do konstytuanty, przewodniczył grupie Chrześcijańskiej Demokracji. Dwa lata później uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych I kadencji. Został jej przewodniczącym, funkcję tę pełnił także w trakcie II kadencji (od 1953).

Od 11 maja 1955 do 11 maja 1962 sprawował urząd prezydenta Republiki Włoskiej. Po zakończeniu kadencji zasiadł w Senacie jako senator dożywotni.

Odznaczenia

• Wielki Mistrz Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – ex officio (1955–1962)
• Wielki Mistrz Orderu Wojskowego Włoch – ex officio (1956–1962)
• Wielki Mistrz Orderu Zasługi za Pracę – ex officio (1955–1962)
• Wielki Mistrz Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – ex officio (1955–1962)
• Medaglia d’oro ai benemeriti della scuola della cultura e dell’arte – 1965^[1]
• Order Najwyższy Chrystusa (1959, Watykan)^[2]