Ingo Schulze (ur. 15 grudnia 1962 w Dreźnie) – niemiecki pisarz.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Syn profesora fizyki i lekarki. Po rozwodzie rodziców wychowywała go matka. W latach 1983–1988 studiował filologię klasyczną oraz germanistykę na Uniwersytecie w Jenie[1]. Przez dwa lata, od września 1988, do lutego 1990, pracował w teatrze w Altenburgu[1]. W roku 1993 sześć miesięcy spędził w Petersburgu, gdzie założył pierwszą darmową gazetę z ogłoszeniami[1]. Od września 1993 mieszka w Berlinie[1].
Za swoją twórczość otrzymał wiele nagród literackich. Jego książki zostały przetłumaczone na 20 języków.
Dzieła
- 33 Augenblicke des Glücks, 1995 (wyd. pol. 2003, 33 mgnienia szczęścia: pamiętnik znaleziony w drodze do Petersburga)
- Simple Storys, 1998
- Der Brief meiner Wirtin, 2000
- Von Nasen, Faxen und Ariadnefäden, 2000
- Mr. Neitherkorn und das Schicksal, 2001
- Würde ich nicht lesen, würde ich auch nicht schreiben, 2002
- Neue Leben, 2005
- Handy. Dreizehn Storys in alter Manier, 2007.
- Adam und Evelyn, 2008.
- Eine, zwei, noch eine Geschichte/n, 2010
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.