Instytut Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki - jednostka Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytut Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki – jednostka Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki[1]. Utworzony 12 listopada 2001 r. w wyniku połączenia wydziałów filologicznego, filologii obcej i orientalistycznego[2]. Obecnie kadrę dydaktyczną stanowi około 600 nauczycieli akademickich, w tym około 60 doktorów nauk i profesorów, około 250 kandydatów nauk i docentów. Instytut zatrudnia również starszych nauczycieli, asystentów i 20 nauczycieli zagranicznych. Studiuje tam 240 asystentów, ponad 30 doktorantów i około 90 aspirantów.
 | |
| Data założenia |
12 listopada 2001 |
|---|---|
| Typ |
państwowa |
| Państwo | |
| Adres |
Taras Szewczenko bulwar 14, 01601 Kijów |
| Liczba pracowników • naukowych |
|
| Dyrektor |
Grigorij Fokowicz Semeniuk |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°44′38″N 30°51′44″E | |
| Strona internetowa | |
Kształcenie odbywa się na trzech poziomach edukacji, zgodnie z którymi absolwenci uzyskują tytuły zawodowe: licencjata, specjalisty, magistra.
Instytut Filologii funkcjonuje od początku istnienia Uniwersytetu Kijowskiego, tj. od 1834 roku. Wydział filologiczny był wówczas częścią wydziału filozoficznego, a następnie nazywany był historyczno-filologicznym.
W 1937 r. utworzono wydział języków i literatur zachodnioeuropejskich.
W 1990 r. utworzono wydział języka i literatury orientalnej i angielskiej.
Historię instytutu tworzyli tacy uczeni jak M. Maksimowicz, M. Kostomarow, P. Żytecky, M. Drahomanow, M. Daszkewyć, V. Peretc, L. Bułachowski, O. i A. Biletski, M. Rusaniwsky, M. Zerow, M. Draj-Chmara, P. Fyłypowycz, O. Nazarewski, S. Masłow, D. Cziżewski, P. Plushch, A. Ishchuk, S. Sawczenko, O. Andriewska, Yu. Żluktenko, N. Raewska, T. Jakimowycz i inni.
Studia w zakresie nauk filologicznych były prowadzone na Uniwersytecie św. Włodzimierza od początku jego istnienia w 1834 roku. W jednostce humanistycznej Wydziału Filozofii otwarto oddział literatury rosyjskiej, który od 1850 r. stał się oddziałem nowo utworzonego Wydziału Historyczno-Filologicznego.
W 1867 r. Wydział Historyczno-Filologiczny podzielono na 3 filie: filologii klasycznej, filologii słowiańsko-rosyjskiej, oraz nauk historycznych.
Z czasem pojawiła się potrzeba kształcenia specjalistów w zakresie romanistyki i germanistyki. W 1906 r., z inicjatywy profesora M.P. Daszkiewickiego i jego ucznia I.V. Szarowolskiego, na Wydziale Historyczno-Filologicznym utworzony został oddział romańsko-niemiecki. V. Szarowolski został pierwszym dziekanem Wydziału Języków i literatur Europy Zachodniej, wnosząc znaczący wkład w jego rozwój.
W 1918 roku został otworzony oddział języka ukraińskiego, literatury ukraińskiej i historii Ukrainy.
W wyniku reformy w 1920 r. Uniwersytet został zreorganizowany na WIEN (Wyższy Instytut Edukacji Narodowej ukr. ВІНО, od 1926 r. – KIEN – Kijowski Instytut Edukacji Narodowej ukr. КІНО), w którym funkcjonował Wydział Nauk Humanistycznych, prowadzący kursy literatury i lingwistyki.
W 1933 roku ponownie ustanowiono Uniwersytet, w nim zaś – Wydział Literacko-Lingwistyczny.
Od 1943 r. na Zjednoczonym Uniwersytecie Ukraińskim zaczął funkcjonować Wydział Filologiczny; nazwa ta została również zachowana na przywróconym w tym samym roku Uniwersytecie w Kijowie.
Dziekanami Wydziału Historyczno-Filologicznego (następnie Wydziału Literacko-Lingwistycznego i Wydziału Filologicznego) byli w latach porewolucyjnych:
Po podziale na wydziały Filologiczny i Romańsko-Germański, dziekanami Wydziału Filologicznego byli:
Pierwszym Dziekanem Instytutu Filologii był profesor Grigorij Fokowicz Semeniuk
W 1937 r. utworzono w Kijowie oddzielny Wydział Języków Obcych, przemianowany w 1938 r. na Wydział Języków i Literatur Europy Zachodniej, którego dziekanem został profesor I. Szarowolski.
Wydział Języków i Literatur Europy Zachodniej w 1947 r. został przekształcony w oddział Wydziału Filologicznego, w 1962 r. został odtworzony jako Wydział Języków Obcych, a następnie przemianowany na Wydział Filologii Romańsko-Germańskiej.
W różnych latach wydziałem kierowali: V. Pashchenko, Y. Zhluktenko, O. Semenets, O. Cherednichenko. Nauczanie języków orientalnych jako specjalizacji głównej rozpoczęło się w 1990 r. w Oddziale Filologii Wschodniej Wydziału Języków Obcych. W 1995 r. przekształcono filię filologii wschodniej w wydział (którego kierownikiem został prof. G. Khalimonenko, w tym samym czasie kierownik wydziału turkologii).
Obecnie instytut posiada następujące katedry:
Instytut Filologii kształci w następujących specjalnościach: filolog, nauczyciel języka i literatury ukraińskiej, folklorysta, nauczyciel języka i literatury rosyjskiej, nauczyciel języków i literatur zachodnioeuropejskich, nauczyciel języków i literatur słowiańskich, nauczyciel języków i literatur orientalnych.
Studenci Instytutu Filologicznego, mają możliwość studiowania około 30 języków.
Pracownicy Instytutu pracują nad następującymi problemami naukowymi:
Instytut Filologii publikuje następujące czasopisma naukowe:
Instytut Filologii posiada szerokie kontakty ze szkołami zagranicznymi, uczestniczącymi w międzynarodowych oraz europejskich programach akademickich i edukacyjnych w językach obcych (TEMPUS-TASIS, Copernicus itp.). Współpracuje z uniwersytetami w miastach:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
